ویگن: دو کبوتر

دو کبوتر
شعر: پرویز وکیلی
آهنگ: عطاالله خُرم
خواننده: ویگن

روزی من و تو ای جان، همچون کبوتر ها
سر می‌نهادیم با هم در بسترِ پَرها

پَر گُشاده همرهِ مُرغانِ خوش‌آواز
گه به کوهستان و گه به صحرا در پرواز

جلوه‌ی زندگی را در چشم هم می‌دیدم
چو به شب می‌رسیدیم کنار هم می‌آرمیدیم

تا نسیمی می‌وزید، آشیانه می‌لرزید
ما ز بیمِ جانِ خود بر سَرِ هم پَر می‌کشیدیم

اکنون از هم رو گردانیم،
نه من، نه تو نمی‌دانیم
چه شد که آشنا گشتیم
روز دگر جدا گشتیم

هر کس که دلدار مرا
از من جدا کرد ای خدا
خواهم بسوزانی دلش
سازی ز دلدارش جدا

اکنون از هم رو گردانیم،
نه من، نه او نمی‌دانیم
چه شد که آشنا گشتیم
روزِ دگر جدا گشتیم

* * *