صادق هدایت
بیست و هشتم بهمن ۱۲۸۱ ـ نوزدهم فروردین ۱۳۳۰
* * *
نام «صادق هدایت»، بیشتر با رمان «بوف کور» گره خورده است. مقالهای که در معرفی جهانبینی «خیام» نوشت، نشانگر توانایی او در زمینهٔ پژوهش ادبی است؛ و طنز نوشتههای انتقادیاش در کتاب «وغ وغ ساهاب» معرف جنبهٔ دیگری از شخصیت و قلم اوست.
صادق هدایت همچنین اولین نویسندهٔ ایرانیست که اقدام به جمعآوری «افسانهها»، «متلها» و «ترانههای مردمی» [فولکور] کرد. دستورالعملی که او در هفتاد سال پیش [۱۳۲۴] در «نحوهٔ جمعآوری و تدوین فولکلور یا فرهنگ توده» نوشت، هنوز هم معتبر است و بر اساس آن عمل میشود.
نمونهای از این اوسانهها، قصهٔ «سنگ صبور» است. که در مهرماه سال ۱۳۲۰، در شمارهٔ ششم «مجلهٔ موسیقی» چاپ و منتشر شد. در سالگشت زادروز صادق هدایت [۲۸ بهمنماه]، این افسانه را در شکل شنیداری آن با صدای «بهروز وثوقی» [بازیگر نامآشنای سینمای ایران] بشنویم.
این اجرا برگرفته از مجموعهٔ «قصههای ایرانی»، کاری مشترک از «اسفندیار منفردزاده»، «مرتضا میرآفتابی» و «بهروز وثوقی» است که در سال ۱۹۹۳ در آمریکا تهیه و منتشر شد.
* * *
از صادق هدایت در این سایت:
صادق هدایت در لباس بالماسکه
صادق هدایت: دوشنبه ۲۷ خرداد ۱۳۰۷
طرح «آهوی تنها» به قلم صادق هدایت
گربهٔ کوچک ایرانی من! (نامهٔ ترز به صادق هدایت)
دیدار به قیامت. ما رفتیم و دل شما را شکستیم. همین!
صادقهدایت و موسیقی (خاطرهای شنیدنی به قلم «مهدی اخوانثالث»)
«از گوشت سگ حرومترت» از تقدیمنامههای صادق هدایت به دوستانش
قصهٔ «سنگ صبور» با صدای: بهروز وثوقی، موسیقی: اسفندیار منفردزاده
* * *
در بارهٔ «اسفندیار منفردزاده» در این سایت:
یادمان هفتاد سالگی «اسفندیار منفردزاده»
* * *