عکس از «مهرانه آتشي»
برگرفته از فصلنامه «بررسي کتاب، ويژه هنر و ادبيات»
دوازدهم شهریور ماه، سالگشت روز خاموشی «آتش کاروان»
«. . . و این صدایی بود که ملتی به مدت نیم قرن با شنیدن آن از رادیو، صبح‌ها از بستر برمی‌خاست و با رنگ شاد و امیدوار آن روز را آغاز می‌کرد. ملتی هر روز با این صدا ساعات کار روزانه را سپری می‌کرد. در خانه و قهوه‌خانه با آن همراه بود و بعدازظهرها با نوای آشنا و اطمینان‌بخش آن به خواب می‌رفت. صدایی بود که نوای سحرانگیز آن در کافه‌ها و کلوب‌های شبانه همراه شادی مردم بود و نیمه‌شب‌ها، طنین غم‌انگیز آن، همراه دلهای تنها و عاشق. . . [از متن گفتار بهنام ناطقی، گزارشگر رادیو فردا].
* * *
صدا، تنها صداست که می‌ماند
یاد «دلکش» این صدای یادگار از «روزگار کودکی»، و آن «نشان ماندگار» از دورۀ جوانی،
یاد باد!
* * *
«خیلی متشکرم، شب همگی بخیر، همیشه شاد باشین!» را بشنوید!
* * *