قربونِ خندیدنت، خرامیدنت، بهونه گرفتنت
وقتِ ملاقات میآم، سر هفته‌ها به دیدار و دیدنت
لیلی منال عُمرم، منال عشقم، منال جونم، منال!
بایگانی برچسب: s
داریوش رفیعی: گلنار
عماد رام: لیلا
نام دختران در ترانه‌های ایرانی
در تاریخ ادبیات ایران عاشقانه‌هایی که خطاب به معشوقه‌های بی‌اسم و نام سروده شده پیشینه‌ای دیرینه و مردانه! دارد. ما از نشانه‌های ظاهری (کمند مو و تاق ابرو و از ایندست) به جنسیت زنانهٔ او پی می‌بریم.
نام «لیلا ـ لیلی» در ترانه‌های ایرانی
لیلا از جمله نام‌های دخترانه‌ای‌ست که در ایران محبوبیت و قدمتی طولانی دارد. اصل آن به عربی لیلی و به معنای «شب» است. انتخاب این نام با نگرشی مذهبی نظر به «اُم‌لیلا» (مادر علی‌اکبر فرزند امام حسین) دارد؛ و در نگاهی دیگر شخصیت زن در منظومهٔ «لیلی و مجنون» اثر نظامی گنجوی است.
نام «مریم» در ترانه‌های ایرانی
مریم، یکی از نامهایی است که به زبان‌های مختلف با شکل و گویشی متفاوت در سراسر جهان شناخته شده است. [ماریام، میریام، ماریا، ماری] در ریشه‌یابی این نام به زبان مصر باستان می‌رسیم. یا از MRY به معنای محبوب، معشوق، یا Meri-Amun به معنای «محبوب خدای آمون» است.
نام «نازی» در ترانه‌های ایرانی
«نازی» نام دخترانه و ایرانی‌ست که اگر با نظر به «گل ناز» انتخاب نشده باشد، مخفف نامهایی چون «نازنین»، «نازلی»، «نازیلا» . . . و یا اسامی ترکیبی «ناز گل»، «ناز آفرین» و از ایندست است.
