در تاریخ ادبیات ایران عاشقانه‌هایی که خطاب به معشوقه‌های بی‌اسم و نام سروده شده پیشینه‌ای دیرینه و مردانه! دارد. ما از نشانه‌های ظاهری (کمند مو و تاق ابرو و از ایندست) به جنسیت زنانهٔ او پی می‌بریم.
در عالم موسیقی، نیز تصنیف‌های ایرانی همچنان متاثر از سروده‌های کلاسیک و بازتولید همان تشبیهات و اشاره‌ها در وصف معشوق است. به «ترانهٔ معاصر» که می‌رسیم اما این سنت شکسته می‌شود و ما نام یار را هم می‌شنویم.
در موسیقی ملت‌های دیگر ترانه‌هایی که به زبان‌های مختلف در خطاب به زنی با اسم مشخص سروده و خوانده شده کم نیست؛ آنچنان که در ترانه‌های ایرانی هم نمونه‌های آن بسیار است.
بررسی نام‌ها (از فاطمه‌سلطان و حکیمه، تا نازلی و عسل و فتنه) در سبک‌های مختلف ترانه (از پاپ ایرانی و کوچه‌بازاری تا ضربی‌خوانی‌ها) باشد برای وقتی دیگر. اینجا اما بگویم شما هم اگر ترانه‌هایی از ایندست نمونه‌ای سراغ دارید خبر کنید تا با کمک هم این مجموعه کامل‌تر شود. (ترتیب قرار گرفتن ترانه‌ها بر اساس حروف الفبا و نام خواننده است).
مجموعه ترانه‌های نام «لیلا»
مجموعه ترانه‌های نام «مریم»
مجموعه ترانه‌های نام «نازی»
مجموعه‌ای از نام دختران در ترانه‌ها
مجموعه ترانه‌های «زهره» (بازخوانی)
مجموعه ترانه‌های «گلنار» (بازخوانی)
* * *
مجموعه‌ای از نام پسران در ترانه‌های ایرانی
* * *