کهن دیارا
نادر نادرپور (صدای شاعر)
ادامه خواندن نادر نادرپور: کهن دیارا (صدای شاعر) مجموعه ترانه‌ها
دسته: شعر و شاعران
این «شهریار» است که می‌خواند!
شهریار ترانه‌سرا نبود. اما دستی به ساز داشت. سه‌تار می‌زد و گاهی هم برای دل خودش می‌خواند. ضبط و ردی از صدای ساز او در دست نیست، صدای آواز خواندنش اما در مصاحبه‌ای از او با دکتر صدرالدین الهی ضبط و به یادگار مانده است.
شهیار قنبری: زرد (صدای شاعر)
زرد
شعر و صدای: شهیار قنبری
برگرفته از مجموعه: غزلگریه‌های بی‌بی بی من
گلچین گیلانی: باز باران با ترانه (مجموعه ترانه‌ها)
«گلچین گیلانی» از جمله اولین شاعران نوسرا در ایران بود؛ گرچه در شهرت شاعری به نام و آوازۀ خاله‌زادۀ خود «هوشنگ ابتهاج (هـ . الف. سایه) نرسید. شعر «باران»، مشهورترین سرودۀ اوست و از آنجا که بخش‌هایی از آن در کتاب‌های درسی دورۀ ابتدایی دبستان به‌چاپ رسید، برای بسیاری از ما آشناست.
اشعار کلاسیک ادبیات ایران در کتاب‌های درسی بخشی از آموزش زبان فارسی و آشنایی با شاعران نام‌آشنای ایران بوده و هست. در پیشینۀ چاپ «شعر نو» اما نام «گلچین گیلانی» و بخش‌هایی از شعر «باران» اولین سروده‌ای‌ست که از شاعری نوپرداز به کتاب‌های درسی راه یافته است.
ادامه خواندن گلچین گیلانی: باز باران با ترانه (مجموعه ترانه‌ها)
احمد شاملو: ساعتِ اعدام (صدای شاعر)
ساعت اعدام
سروده و صدای: احمد شاملو
موسیقی: فریدون شهبازیان
احمد شاملو: قصه‌ی دخترای ننه دریا (مجموعه ترانه‌ها)
قصه‌ی دخترای ننه دریا
سروده و صدای: احمد شاملو
موسیقی: حسین علیزاده
ادامه خواندن احمد شاملو: قصه‌ی دخترای ننه دریا (مجموعه ترانه‌ها)
احمد شاملو: سیاه همچون اعماق آفریقای خودم (صدای شاعر)
سیاه همچون اعماق آفریقای خودم
لنگستون هیوز (Langston Hughes)
موسیقی: کیت جارت (Keith Jarrett)
ترجمه و صدای: احمد شاملو
سازمان انتشاراتی و فرهنگی ابتکار
ادامه خواندن احمد شاملو: سیاه همچون اعماق آفریقای خودم (صدای شاعر)
احمد شاملو: بگذارید این وطن دوباره وطن شود (صدای شاعر)
بگذارید این وطن دوباره وطن شود
لنگستون هیوز (Langston Hughes)
(سیاه، همچو آفریقای خودم)
ترجمه و صدای: احمد شاملو
ادامه خواندن احمد شاملو: بگذارید این وطن دوباره وطن شود (صدای شاعر)
محمد زُهری: به فردا (صدای شاعر)
«شهریار» و لذتِ «شیر و شکر» در آن «کوچه‌ی مأنوس»
شما هم حتما ضرب‌المثل «المعنی فی بطن الشاعر» را شنیده‌اید. لغت‌نامه‌ی دهخدا در توضیح آن نوشته: «در جایی استعمال کنند که معنی بیتی یا عبارتی خوب دریافته نشود» این را گفتم که به بیتی در شعری از سروده‌های «شهریار» اشاره کنم. هر چند که او در اشعارش زبانی روان دارد و در معنا از گنگ و نامفهوم بودن دور است.
ادامه خواندن «شهریار» و لذتِ «شیر و شکر» در آن «کوچه‌ی مأنوس»