برچسب: عطاالله خرم

ویگن: دختر دریا

ویگن دختر دریا

دختر دریا
شعر: پرویز وکیلی
آهنگ: عطاالله خرم
خواننده: ویگن

دلم می‌خواست دریا بودم
همه شور و غوغا بودم
تو دختر دریا بودی
بِه از همه دنیا بودی
دستِ زمین و آسمان
نمی‌رسید به دامنت
غبار خاک نمی‌نشست
روی بلور گردنت
مرواریدهای دریا را
می‌ریختم روی دامنت
از خزه‌های ساحلی
پیراهن می‌کردم تنت
به روی موج بی‌قرار
می‌رقصیدی، می‌خوابیدی
ز شانه‌ها تا به کمر
گیسوی زر می‌تابیدی
. . .

* * *

ویگن: بی‌ستاره

ویگن بی ستاره

بی‌ستاره
شعر: پرویز وکیلی
آهنگ: عطاالله خُرم
خواننده: ویگن

ستاره امشب، کسی ندیده
مگر ستاره کجا رمیده
مه آرمیده، رنگش پریده
ابر سیاه رو به‌‌ سر کشیده
چشمای ابر سیه پر آبه
می‌خواد بباره، دلش خرابه
کو یک ستاره در آسمونم
بختم سیاهه، خودم می‌دونم
بنال ای نی بنال امشب به آوای جدائی
بگو با یار بی‌مهرم که دور از ما چرائی
رویم ای دل به دنیائی که رنگ غم ندیده
به دنیائی که رنگ حسرت و ماتم ندیده

* * *

ویگن: خسته

ویگن خسته

خسته
شعر: پرویز وکیلی
آهنگ: عطاالله خرم
خواننده: ویگن

ز تو گر دورم،
شادم به نسیم موی تو، به خیال روی تو
گل سرخ خوشبویی، ز سر زلفت مویی
به برم بر جا مانده
دل و جانی آزرده، به جدایی خو کرده
ز من این تنها مانده

شده‌ای تو چنان آتشکده‌ای
شده‌ام چو خزان غمزده‌ای
گل روی تو به خزانم خنده زند
ز غمت چو پریشان موی توام
همه شب به خیال روی توام
دل غمگین گر نکُند یادت، چه کند!؟

تو امیدی، تو انتظار منی
آرزویی، تو روزگار منی
کس نداند چها بی‌تو بر من گذشت

قصه‌ای غم‌فزا باشد این سرگذشت
کس نداند ماجرای دل من
کس نخواند قصه‌های دل من

* * *

ویگن: کجاوه

ویگن کجاوه

کجاوه
شعر: پرویز وکیلی
آهنگ: عطاالله خرم
خواننده: ویگن

با نغمه‌های کاروان، از ره رسیده ساربان
آزرده‌دل از دیدنِ دروازه و دروازه‌بان

بنشسته چون نیلوفری
در یک کجاوه دختری
دل بُرده او از ساربان
اما دلش با دیگری

دل‌داده در شبِ سفر
پیاده رفته تا سحر
با دخترک که گفته است
غوغای دل در هر نظر
که: ماهِ من! جفا مکُن
مرا ز خود جدا مکُن!
چو می‌روی ز کاروان
مرو ز پیش ساربان

در این سفر به هر کُجا که رو نمود
دو چشمِ او به روزنِ کَجاوه بود

کُند به دل خدا خدا،
که چون شوم از او جدا
فردا جدایی می‌رسد آخر به پایان سفر
آن مه ندارد بعد از این با ساربان کاری دگر

* * *

error: Content is protected !!