شاهرخ مسکوب (۱۳۸۴ـ ۱۳۰۲) در تاریخ ادبیات معاصر ایران جایگاهی ارزنده و خاص خود دارد. این منزلت به اعتبار پژوهش‌هایش در شاهنامه، نوشتن کتاب دو جلدی «روزها در راه» که یادداشت‌های روزانه‌ی او با نثری یگانه است؛ و ترجمه‌هایی‌ست که از او به یادگار مانده است.
کتاب «اقلیم حضور» مجموعه نوشتارهایی‌ست به قلم چند تن دوستان و همکاران او که در معرفی آثار، و شخصیت فرهنگی این نویسنده‌ی نام‌آشنا به چاپ رسیده است. در این یادنامه از جمله مطلبی به قلم ناصر زراعتی می‌خوانیم که خاطره‌ای از دیدارش در پاریس با شاهرخ مسکوب را نقل می‌کند. در این گپ‌وگفت دوستانه تعریفی که استاد از دوره‌های مختلف عمر (از خردسالی تا پیری) ارائه می‌دهد خالی از لطف و ظنز نیست.
محمود دولت‌آبادی در یکی از اولین گفت‌وگوهای خود در بارهٔ چگونگی خلق رمان «کلیدر» می‌گوید: 
شش چکمه
در مقولۀ فرهنگ توده و مردمی، نام دکتر محمدجعفر محجوب و آثار او جایگاه ارزنده و معتبری دارد. از تسلط و گستردگی دانش او در حوزۀ ادبیات، و گرمی لحن و گفتاری که زنگ و رنگ کلام نقالان شاهنامه‌خوان را داشت، مجموعه‌های ارزشمندی با صدای گرم او به‌یادگار مانده که از جمله می‌توان: شرح و تفسیر دو داستان معروف از مثنوی معنوی در دو کاست، معرفی فردوسی و تفسیری بر شاهنامه در شانزده کاست، داستان رستم و سهراب در هشت کاست، و شرحی بر سه داستان از مجموعۀ هفت پیکر نظامی را که در هشت کاست منتشر شده نام برد.
«بهروز وثوقی» و «ناصر ملک مطیعی»
«ویگن» و «بهروز وثوقی» در فیلم «عروس دریا»
«ویگن» در فیلم «عروس دریا»
«مهشید امیرشاهی» که حالا در فرانسه مقیم است، در موخره کتاب «در حضر»، در معرفی خود می‌نویسد:
