دیوان «ایرج میرزا» را در پی قصیده‌ای از سروده‌های او ورق می‌زدم چشمم خورد به قطعه‌ی «تصویر زن» و یاد عکسی از «فروغ فرخزاد» افتادم که این اواخر با کمک فتوشاپ به او زیرپیراهن یقه هفت پوشانده‌اند!
دسته: چند خط و یک نشان
خاطرهی مشترک دو بچه محل در فیلم «پسر شرقی»
فیلم کوتاه «پسر شرقی» را «مسعود کیمیایی» با موسیقی متن «اسفندیار منفردزاده» برای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ساخت. داستان و ماجراهای این فیلم بیشتر برگرفته از خاطرات مشترکی است که آن دو از سالهای نوجوانی داشتند. ایامی که با هم در یک محله زندگی می‌کردند و هر دو عاشق سینما بودند.
اندر حکایت سانسورهای تصویری!
در رمان معروف ۱۹۸۴ نوشته‌ی جورج ارول دستگاهی دولتی وجود دارد که خودشان آن را «وزارت حقیقت» می‌نامند. این تشکیلات مسئول هر گونه اطلاعاتی است که از طریق رسانه‌ها به مردم مخابره می‌شود. در واقع کار این وزارتخانه تغییر و تحریف وقایع تاریخی و ساختِ «حقایق» است!
سیمین بهبهانی: دلم گرفته ای دوست (هوای گریه)
شعر «دلم گرفته» را «سیمین بهبهانی» در اردیبهشت ۱۳۶۱ سروده است. امسال [۱۴۰۱] چهل سال از عمر این سروده می‌گذرد.
یادبود پنجمین سالگرد پیوند پروانه و داریوش فروهر
پروانه و داریوش فروهر در تاریخ سوم اردیبهشت سال ۱۳۴۰ با هم ازدواج کردند. این عکس و متنِ پشت‌نویسِ آن دستخط پروانه فروهر در پنجمین سالگرد پیوند آن دو است. داریوش فروهر در این تاریخ در زندان قصر زندانی بود.
ادامه خواندن یادبود پنجمین سالگرد پیوند پروانه و داریوش فروهر
«برای مامان عزیزم» (فروغ فرخزاد)
عکسی از «فروغ فرخزاد» که در تاریخ پانزدهم فروردین‌ماه ۱۳۳۴ به یادگار برای مادرش امضاء کرده است. در این عکس، فروغ ۱۸ ساله است. تاریخ امضای آن اما مربوط به ۲۱ سالگی اوست.
سیزده بدرِ آن سال در کرج!
امروز (۱۳ فروردین ۱۴۰۱) دقیقا ۷۰ سال از عمر این عکس می‌گذرد. هوشنگ ابتهاج و احمد شاملو. سیزده بدر آن سال، باغی در کرج.
حکایت «قصه دو ماهی» به روایت «شهیار قنبری»
امروز (هشتم فروردین ماه) ترانه‌ی «قصه‌ی دو ماهی» سروده‌ی شهیار قنبری نیم‌قرن را پشت سر می‌گذارد و پنجاه و یک ساله می‌شود. حکایت این ترانه را به روایت و صدای خود شاعر بشنوید. از کریم‌آقا چمن‌آرا (شرکت آهنگ روز) تا نظر احمد شاملو و هوشنگ ابتهاج، و نامه‌ای که دکتر علی شریعتی نوشت.
صادق هدایت: نقش «آهوی تنها»
یاد «فروغ» در خط و خاطرهی «گلستان»
این تصویر از دست‌نوشتهٔ «ابراهیم گلستان» اولین بار در سایت فرهنگی «سه‌پنج» منتشر شد؛ با این توضیح که: «متن اندک زمانی بعد از مرگ فروغ فرخزاد نوشته شده است و تایید کنندهٔ علاقهٔ شدید [ابراهیم] گلستان به فروغ، و نشانگر اندوه‌اش از مرگ زود هنگام اوست.»