با این‌که «فریدون مشیری» این شعر را برای خوانده شدن به‌شکل ترانه نسروده بود ولی چنان مورد پسند اهل موسیقی واقع شد که بعدها چند اجرای متفاوت با صدای خوانندگان مختلف از آن ساخته و اجرا شد. اگر نمونه‌هایی دیگری جز آنچه در این جعبۀ موسیقی می‌شنوید سراغ دارید، بفرستید تا به این مجموعه اضافه شود.
پرویز وکیلی، از جمله ترانه‌سرایانی بود که اشعارش در برنامۀ گل‌ها نیز توسط خوانندگان مختلف اجرا شد. از جمله ترانۀ «ساقی ببین آزرده‌ام» (با آهنگی از ساخته‌های «همایون خرم» و اجرای مهستی در برنامۀ گلهای شماره ۵۷۶)؛ و ترانۀ «دل دیوانه»، که با آهنگی از ویگن، تنظیم جواد معروفی و صدای الهه در برنامۀ شاخه گل شماره ۲۷۷ اجرا شد.
حتما شما هم دقت کرده‌اید که شعر اغلب تصنیف‌های اصیل و سنتی برگرفته از اشعار شاعران کلاسیک و متقدم ایران است. در یک نگاه کلی به مجموعه‌ی این ترانه‌ها نام سه شاعر بیشتر به چشم می‌خورد.
مولانا با ابیاتی از دیوان شمس او؛ سعدی و غزلهای عاشقانه‌اش، و حافظ شیرازی.
قربونِ خندیدنت، خرامیدنت، بهونه گرفتنت
وقتِ ملاقات میآم، سر هفته‌ها به دیدار و دیدنت
لیلی منال عُمرم، منال عشقم، منال جونم، منال!
