باز کُن پنجره را، دخترکم فصل بهارست
به کناری بزن این پردۀ غمگین دل‌آزار
باز کُن پنجره را
تا زند دختر خورشید، بر این غمکده لبخند
تا وزد موج نسیمی به من از دامن دربند
تا دمد نور سپیدی به تو، از سینۀ البرز
تا رسد عطر دلاویز گل از سوی دماوند
باز کن پنجره را فصل بهار است
باغ، بیدار شد از خواب دی و بهمن و اسفند
گرچه اینجا از بهار میهنی
سرزمین سرد غربت خالی است
می‌شود اما به عشق آن بهار
در هوای عید و فروردین نشست
از همین جا می‌شود با گوش دل
بانگ مرغان بهاری را شنید
می‌شود گل‌های دشت و خانه را
از همین‌جا، از همین‌جا بو کشید
آرش کمانگیر
سروده و صدای: سیاوش کسرایی
امروز (۲۳ اسفند ماه) شصت و چهارمین سالگشت سرایش منظومه‌ی «آرش کمانگیر» سیاوش کسرایی.
«تسلی و سلام» عنوان شعری است که مهدی اخوان‌ثالث در سال ۱۳۳۵ برای او سرود. سالها بعد مجید درخشانی برای این شعر آهنگی ساخت و پوریا اخواص آن را خواند. سالی بعدتر اجرایی هم با صدای سپیده رئیس‌السادات منتشر شد. این شعر و توضیح آن را با صدای اخوان‌ثالث بنشوید.
چنین روزی (۳۰ بهمن‌ماه) در ۴۹ سال پیش بود که «ایرج جنتی‌عطایی» ـ ترانه‌سرای معاصر ـ «تا گُلِ سرخ شدن» را سرود. و آن، فردای روز تیرباران «خسرو گلسرخی» و «کرامت دانشیان» بود.
نادر نادرپور ترانه‌سرا نبود، گرچه کلام یکی دو ترانه‌ی نه چندان معروف از او است و ترانه‌هایی بر اساس سروده‌های او توسط خوانندگان مختلف خوانده و اجرا شده است. او را بیشتر با اشعارش به‌یاد می‌آوریم و البته صدای رسایش در سخنوری و دکلمه‌ی سروده‌هایش.
شاید باور نکنید، اما حقیقت دارد. ریشه‌ی سرود «بهاران خجسته‌باد! به ایالت «کاتانگا» در کشور «کنگو» می‌رسد. امروز حتی تاریخ دقیق جوانه‌زدن این سرود را از آن ریشه می‌دانیم. دقیقا ۶۲ سال پیش در چنین روزی (سه‌شنبه ۲۷ دی ۱۳۳۹) روزی که «پاتریس لومومبا» رهبر جنبش ملی کنگو در آفریقا را در اسید حل کردند!
ترانههای میهن تلخ / ماوت هاوزن
یانوس ریتسوس / یاکوس کامپانلیس
ترجمه: احمد شاملو / صدای: مظفر مقدم
شعر و دکلمه: شهیار قنبری
آهنگ: ناصر چشمآذر
خواننده: گوگوش
ابری نباش بیبی آبی
بپوش امشب رختِ آفتابی