گل سرخ
شعر: ایرج جنتی‌عطایی
آهنگ: پرویز مقصدی
خواننده: ویگن
آخر ای محبوب زیبا بعد از آن دیر آشنایی
آمدی خواندی برایم قصه‌ی تلخ جدایی
مانده‌ام سر در گریبان بی‌تو در شبهای غمگین
بی تو باشد همدم من یاد پیمان‌های دیرین
آن گل سرخی كه دادی در سكوت خانه پژمرد
آتش عشق و محبت در خزان سینه افسرد
اكنون نشسته در نگاهم تصویر پُر غرور چشمت
یكدم نمی‌رود از یادم چشمه‌های پُر نور چشمت
* * *