مرا تنها نگذاری
(گلهای رنگارنگ ۵۳۸)
شعر: بیژن ترقی
آهنگ: پرویز یاحقی
خواننده: حمیرا
گفتم که بعد از آن همه محنت
آن عشق و آن دنیای محبت
آن سر به زانو بُردن و زاری
آن عشق و آن دلداری و یاری
تو مرا تنها نگذاری
تو مرا تنها نگذاری
گفتم پس از آن بیخبریها
آن گریهها، دیوانهگریها
گر جان ز شیدایی به لب آری
جز من، به یاری دل نسپاری
تو مرا تنها نگذاری
تو مرا تنها نگذاری
تا دلم مست و مدهوش تو شد
گلشن عشقم آغوش تو شد
گفتم که به یاری
تو مرا تنها نگذاری
تو مرا تنها نگذاری
هر زمان بُردی نام دگران
چون مرا دیدی از غم نگران
گفتی که بهجز من به جهان دلداده نداری
تو مرا تنها نگذاری
گمان ندارم مرا به درد و غمِ جدایی بسپاری
ز غم بمیرم اگر که تنها و بیپناهم بگذاری
مرو که ترسم خدا نکرده، دگر نیایی به برِ من
ندانی آن دَم، که بیتو هستم، دلم چه آرد به سر من
* * *
روی جلد صفحه این ترانه را در اینجا ببینید
* * *
از «بیژن ترقی» و «پرویز یاحقی» در این سایت:
مثلث هنری «پرویز یاحقی»، «بیژن ترقی» و «حمیرا»
* * *