پرتو زندگی
شعر: عبدالله الفت
آهنگ: سیروس شهردار
خواننده: رامش
جلوهٔ آرزو در فروغ نگاه تو بینم
پرتو زندگی در دو چشم سیاه تو بینم
ناز لبخندِ گل در لبِ بوسهخواه تو بینم
تو از عشقِ سرکش نشاندی بر آتش
وجودِ مرا همچو پروانه
تو آن مستِ نازی، تو آن نغمهسازی
که مستم کُنی با ترانه
از تو جز مهربانی جان من آرزویی ندارد
عاشقم بر تو از جان، این دگر گفتگویی ندارد
دختر شهر رؤیا توئی، تو!
بیخبر از دلِ ما توئی، تو!
گرچه هستم پریشانتر از تار گیسویت
یک گل است و نظرها به سویش
هر دلی میکُند آرزویش
ای دل من بیا بگذر از آرزویش
جلوهٔ آرزو در فروغ نگاه تو بینم
پرتو زندگی در دو چشم سیاه تو بینم
ناز لبخندِ گل در لبِ بوسهخواه تو بینم
به تار وجودم، تو در تار و پودم
فکندی شررها ز آوایت
تو آن نغمهسازی که با دلنوازی
دلم میبری با نوایت
پینوشت:
● دسترسی به این نسخه از ترانهٔ «پرتو زندگی» به لطف آقای مرتضا نامنژاد میسر شد. ایشان که پایهگذار و گردانندهٔ صفحهٔ معتبر و مرجع شهر ترانه در اینستاگرام هستند در معرفی این آهنگ و نسخهٔ کامل آن نوشتهاند:
«در سال ١٣۴۵ «رامش» ترانهای اجرا کرد با نام «پرتو زندگی»؛ با شعری از «عبدالله الفت» و آهنگ فوقالعادهی «سیروس شهردار». اما تا کنون نسخهی کامل این ترانه منتشر نشده بود و تمام نسخههای موجود ۴ دقیقهی نخست از این ترانهی هشت دقیقهای را ندارند. این در حالیاست که اُورتور (پیشدرآمد) این ترانه به تنهایی یک شاهکار است. متاسفانه هنوز عدهای به نقش مهم پیشدرآمد در آمادهسازی ذهن برای شنیدن متن ترانه واقف نیستند، و حتی دیده شده که گاهی شنونده، پیشدرآمد را با دور تند رد میکند تا به صدای خواننده برسد!»
● صفحهٔ اینستاگرام شهر ترانه را در اینجا ببنید.
* * *