گلریزان
شعر: اسماعیل نواب صفا
آهنگ: حبیبالله بدیعی
خواننده: مرضیه
روی تو بهارِ دلانگیزم
بوی تو بهشتِ طربخیزم
بازا که به پای تو گل ریزم
دشت و دمن، باغ و چمن، لاله و ریحان پرورده
دستِ صبا در همهجا فرشِ زمرد گسترده
رها مکُن دامنِ گُل، بر رُخ گل خنده بزن
بیا و با لالهرُخان باده بزن طرفِ چمن
بیا که تاراج خزان از تو نهان میرسد از پی
بیا که چون عمر چمن، دولت من بیتو شود طی
دشت و دمن، باغ و چمن، لاله و ریحان پرورده
دستِ صبا در همهجا فرشِ زمرد گسترده
سبوی وصلم را پُر می کُن
بیا و با من عمری طی کُن
بهار جاویدم، روی تو
بهشت امیدم، کوی تو
در این چمن با من تو بمان
که بُگذرد عمرِ گذران
به هر طرف پیر و جوان خندهزنان در ساغر هم مِی ریزند
بسانِ مرغانِ چمن، ای گلِ من از بهر طرب برخیزند
دشت و دمن، باغ و چمن، لاله و ریحان پرورده
دستِ صبا در همهجا فرشِ زمرد گسترده
* * *