ناله شبگیر (ای شب)
شعر: اسماعیل نواب صفا
آهنگ: پرویز یاحقی
خواننده: مرضیه
چون زلف نگاری، ای شب!
بس تیره و تاری، ای شب!
پایان تو نداری، ای شب!
ای شب که چو بختم تاری
چون طالعِ او بیداری
مرموزی و پُر اسراری
تا غرق گناهی، ای شب!
این گونه سیاهی، ای شب!
بر ناله‌ی شبگیر من
هر شب تو گَواهی ای شب!
امشب چو کنارش باشم
یارم شد و یارش باشم
مرو، مرو ای شب!
چَشمم به حبیبم باشد
شادی چو نصیبم باشد
مرو، مرو ای شب!
با من دمساز آمد
بازآمد بازآمد
چون صبح روشن
روزم باشد خُرم
رو پنهان کُن ای غم
از کلبه‌ی من
خوشا عاشق شدن، دیوانه گشتن، بی‌قراری
به دلداری رَسیدن بعد عمری انتظاری
خوشا شب با لب مِی‌گون یاری، میگساری
خوشا با دلبری، افسونگری، شب‌زنده‌داری
* * *