خزر
شعر: ناصر رستگار نژاد
آهنگ: عباس شاپوری
خواننده: پوران شاپوری
(ای خوش، تنها پیشِ دریا
به مَه گفتن رازِ دل را)
چو رسد موجی بر ساحل
آهسته برمی‌گردد از نو سوی دریا
به دو چشم خود می‌بینم
پرده‌ای از مرگ و زندگی در این دنیا
ماه از پشت ابر تیره شده به در
بین دریا چون غریقی شده رها
آب از سوئی می‌برد به سوی دیگر
عکس مَه را تا دیار آرزوها
حیف از چنین شبها که بی‌دلدار و می
در پیشِ دریا عمر من گردیده طی
* * *