یک شاخه گل
شعر: پرویز خطیبی
آهنگ: زاون اوهانیان
خواننده: عارف
یک شاخه گل دادی به من در وقتِ رفتن
گفتی: «گاهی یادی کُن از من»
هر گه بر این گل نگرم
رویت آید در نظرم
دنیای من شود چو گلشن
از عشق تو بی‌قرارم
هر لحظه در انتظارم
گویم: «آخر سوی من آید»
رفتی اما برنگشتی
شاید که از من گذشتی
رفته‌ام از یاد تو شاید
از تو در این کلبه‌‌ی ما
شاخه‌ای گل مانده بر جا
بی‌تو گل هم ای فسونگر
مانده محزون، گشته پَرپَر
* * *