گریه
شعر: اردلان سرفراز
آهنگ: حسن شماعیزاده
خواننده: امیر رسایی
ای برای گریه کردن بهترین بهانهی من
ای که درمونی نداره دردِ دور از تو نشستن
از پسِ پردهی اشکم جای خالیتو میبینم
داره بیتو کنده میشه دلم از میون سینهام
کاشکی چشمام کور بشه جای تو رو خالی نبینه
جای خالیت مثل خار داره توی چشام میشینه
کاش میشد مثل تو باشم ، مثل سنگ باشه دلِ من
برام آسون باشه هر روز دل سپردن و بُریدن
من میخوام مثل تو باشم؛ من میخوام اما نمیشه
انگار از اول عمرم تو با من بودی همیشه
کاشکی چشمام کور بشه جای تو رو خالی نبینه
جای خالیت مثل خار داره توی چشام میشینه
همه عکساتو سوزوندم نامههاتو پاره کردم
تا به یاد تو نباشم؛ دیگه دنبالت نگردم
ولی خاکستر عکسا، نامههای پارهپاره
منو راحت نمیذاره؛ تو رو باز یادم میاره
کاشکی چشمام کور بشه جای تو رو خالی نبینه
جای خالیت مثل خار داره توی چشام میشینه
* * *