کیه، کیه در می‌زنه!؟
شعر و ملودی: علی‌اکیر شیدا
تنظیم آهنگ: جواد معروفی
خواننده: پوران
عقربِ زلف کجت با قمر قرینه
تا قمر در عقربه کار ما چنینه
کیه کیه در می‌زنه من دلم می‌لرزه
در و با لنگر می‌زنه من دلم می‌لرزه
ای پری بیا در کنار ما جانِ خسته را مرنجان
از بَرم مرو، خصمِ جان مشو، تا فدای تو کُنم جان
نرگسِ مستِ تو و بختِ من خرابه
بختِ من از تو و چشمِ تو از شرابه
کیه کیه در می‌زنه من دلم می‌لرزه
در و با لنگر می‌زنه من دلم می‌لرزه
* * *
تاریخ ترانه‌سرایی در موسیقی معاصر ایران با نام علی‌اکبر شیدا آغاز می‌شود. او تنها تصنیف‌ساز شناخته‌شده، قبل از عارف قزوینی بود.
ترانه «دل دیوانه» را جز «ویگن» خوانندگان دیگری هم نیز بازخوانی کرده‌اند. مجموعه‌ای فراهم از این ترانه را در اجراهای متفاوت و با صدای خوانندگان مختلف بشنوید.
پس از این زاری مکُن، هوس یاری مکُن
تو ای ناکام، دل دیوانه!
با غم دیرینه‌ام، به مزار سینه‌ام
بخواب آرام. دل دیوانه!
. . .
با تو رفتم، بی‌تو باز آمدم
از سر کوی او، دل دیوانه
پنهان کردم، در خاکستر غم
آن‌همه آرزو. دل دیوانه!
چه بگویم با من ای‌دل، چها کردی!؟
تو مرا با عشق او آشنا کردی
پس از این زاری مکُن، هوس یاری مکُن
تو ای ناکام، دل دیوانه!
با غم دیرینه‌ام، به مزار سینه‌ام
بخواب آرام. دل دیوانه!
پس از این زاری مکُن
هوسِ یاری مکُن
تو ای ناکام دلِ دیوانه
با غمِ دیرینه‌ام
به مزارِ سینه‌ام
بخواب آرام دلِ دیوانه
با تو رفتم بی تو باز آمدم
از سر کویِ او دل دیوانه
پنهان کردم در خاکسترِ غم
آن‌همه آرزو، دل دیوانه
چه بگویم با من ای دل چها کردی
تو مرا با عشق او آشنا کردی
پس از این زاری مکُن
هوسِ یاری مکُن
تو ای ناکام دلِ دیوانه
با غم دیرینه‌ام به مزار سینه‌ام
بخواب آرام دلِ دیوانه
* * *