سنگ خارا
(گلهای رنگارنگ ۲۶۱)
شعر: معینی کرمانشاهی
آهنگ: علی تجویدی
تنظیم: روحالله خالقی
خواننده: مرضیه
جای آن دارد که چندی هم ره صحرا بگیرم
سنگِ خارا را گواه این دل شیدا بگیرم
مو به مو دارم سخنها
نُکتهها از انجمنها
بشنو ای سنگِ بیابان
بشنوید ای باد و باران
با شما همرازم اکنون
با شما دمسازم اکنون
شمعِ خودسوزی چو من
در میانِ انجمن
گاهی اگر آهی کشد
دلها بسوزد
یک چنین آتش بهجان
مصلحت باشد همان
با عشق خود تنها شود
تنها بسوزد
من یکی مجنون دیگر
در پی لیلای خویشم
عاشق این شور و حال
عشق بیپروای خویشم
تا به سویش رهسپارم
سر زمستی بر ندارم
من پریشانحال و دلخوش
با همین دنیای خویشم
. . .
* * *