مرا ببوس ـ ۲ (ستاره مُرد)
دل و قلوه‌ای
خواننده: حسن گلنراقی
حسن [گلنراقی] خدابیامرز هم یکی از هم‌دوره‌هایم بود که هر شب با هم پیاده‌روی و تمرین آواز و شوخی و خنده داشتیم. از آن بچه‌تهرونی‌های اصیل و شوخ‌طبع بود و همیشه همه چیز را به طنز می‌گرفت و ما کلی می‌خندیدیم. با او که بودیم روحیه‌مان عوض می‌شد. آن زمان پل تجریش گردشگاه اشراف بود. آنجا دل و قلوه و جگرفروشی بود. بعضی کاسب‌ها جنسشان را با آواز ارائه می‌دادند. حسن گلنراقی از آنها یاد گرفته بود و آوازهایشان را می‌خواند. من درآمد می‌خواندم و معنوی سه‌گاه و گلنراقی هم آوازهای جگرکی‌ها را. اما با همین یک «مرا ببوس» برای همیشه ماند.
برگرفته از محصاحبه‌ی «امین‌الله رشیدی» [آّهنگساز ـ خواننده] با هفته‌نامه‌ی «صدا» مهر ماه ۱۳۹۶
* * *
بازگشت به فهرست مطالب «تاریخچهٔ ترانهٔ مرا ببوس»
* * *