بی‌بهانه
گلهای رنگارنگ ۴۷۹
شعر: بیژن ترقی
آهنگ: همایون خرم
خواننده: الهه
ای نكرده وفا، رفته راه خطا
از شكسته‌دلان بی‌بهانه چرا می‌شوی تو جدا
در زمانه مرا كرده‌ای تو رها
از شكسته‌دلان بی‌بهانه چرا می‌شوی تو جدا
مبتلای توام ای ندیده بلا
آرزوی منی، می‌روی به كجا؟
رفتی و موی خود، تاب گیسوی خود
جلو‌ه‌ی روی خود از دو چشمم نهفتی
از غمت خون شده قلبِ ناشاد من
شب ز فریاد من، چشم گردون نخفتی
آرزوی منی می‌روی به كجا؟
ای نكرده وفا رفته راه خطا
بی‌بهانه چرا می‌شوی تو جدا
گفتم اگر خواهی بمیرم، روزی مرا تنها رها كُن
كی گفته‌ام در واپسین‌دم جانم تو با غمها رها كن
بازآ
* * *