پرنده
سیاوش کسرایی
صدای شاعر
پرنده
پرنده، بی پر و پرواز و نغمه، خاموشی‌ست.
پرنده، فاصله‌ی بال‌های پرواز است.
پرنده، طعمه گرفتن ز قله‌های بلند،
پرنده، بال‌کشیدن بر آب‌های زلال،
پرنده، داشتن چشم‌های بارانی،
پرنده، خواستن آسمان، درون دل است.
پرنده، کوچ،
پرنده، لانه به شاخ فصول بنهادن،
پرنده، عابر همواره‌ی خطر بودن،
پرنده، خو نگرفتن به میله‌های قفس،
پرنده، شوقِ رهایی،
پرنده، آواز است.
پرنده، چیدن گلبرگ‌های ناپیدا،
پرنده، رد شدن از مرزهای ممنوعه،
پرنده، سینه سپردن به خالِ سُرخ بلا،
پرنده، بُرد دلاویز نام آزادی‌ست.
۱۳۴۹
از مجموعۀ «چهل کلید»
* * *
یادنامهٔ «سیاوش کسرایی» در سایت «راوی حکایت باقی»
* * *