دهم اردیبهشتماه، برابر است با سالگشت زادروز «رهی معیری». به یادبود او نمونهای از سروده و دستخط زیبایش را همراه با چند جمله با صدای او ، و چند ترانه از یادگارهای ماندگار این شاعر و ترانهسرای معاصر را ببینید، بخوانید و بشنوید!
بسیاری از ما «رهی معیری» را بیشتر با ترانههایی که سروده میشناسیم. چند ترانه از کارهای او در تاریخ موسیقی معاصر ایران از جمله «ترانههای ماندگار» محسوب میشود. ترانههایی چون: «خزان عشق با صدای جواد بدیعزاده»، «به کنارم بنشین با صدای دلکش» و «من از روز ازل» که بیشتر با صدای «بنان» بهگوش آشناست [شما اما نمونهای کمتر شنیده شده از این ترانه را در جعبهی موسیقی این صفحه با صدای «مرضیه» خواهید شنید.] آخرین یادگار از رهی معیری، ترانهای بهنام «آزاده» است که کمی پیش از مرگ شاعر، با صدای «هایده» در یکی از برنامههای گلها اجرا شد. ماجرای چگونگی خلق این ترانهی ماندگار را نیز از زبان «علی تجویدی» سازندهی آهنگ این ترانه بشنوید.
«رهی معیری» کاروانسالار ترانهسرایان سبک کلاسیک
صدای «رهی معیری» را برگرفته از مصاحبهای رادیویی بشنوید!
« . . . غزل نیز که قرنها رونق و طراوات خود را از دست داده بود در این دوره رنگ تازهای پذیرفت و جلوه و جمال دیگری پیدا کرد. مضامین تازه و تعبیرات بیسابقهای که مختص زمان حاضر است در غزلهای بعضی از شاعران معاصر زیاد دیده میشود. مثل: «شراب بوسه»، «آغوش نگاه»، «موج گیسو»، «تشنهی درد»، «خوابگاه آغوش»، «شعلهی نیلوفری»، «شراب نور» و امثال اینها. وجود اینگونه تعبیرات و ترکیبات جدید غزل امروزی را از غزلهای دورهی گذشته متمایز میکند.»
از «رهی معیری» در این سایت:
«رهی معیری» کاروانسالار ترانهسرایان سبک کلاسیک
«خزان عشق» رهی معیری (مجموعه ترانهها)
امضاء کتاب «سایهٔ عمر» برای «نواب صفا»
خط، صدا و چند ترانه از «رهی معیری»
* * *