فیلم «قیصر» چنین روزی (دهم دیماه سال ۱۳۴۸) در سینماهای تهران به نمایش درآمد. در سالگرد نمایش این فیلم، مجموعهای نوشتاری، دیداری و شنیداری در بارهی فیلم «قیصر» را بخوانید، ببیند و بشنوید.
دسته: یادنامهها و یاد ماندهها
دو «شبانه» و «مُحاق» برای «ساعدی»
از سرودههای مشهور «احمد شاملو» یکی هم آن دو «شبانه»ای است که بعدها «اسفندیار منفردزاده» بر آنها موسیقی نوشت و ما آنها را با صدای «فرهاد مهراد» به یاد میآوریم.
به یاد «صادق هدایت» در سالمرگ او
حکایت «فروغ فرخزاد» و چاپ کتاب «اسیر»
(اولین اثرم را به امیر عزیزم تقدیم میکنم، تا قضاوت او در مورد من چه باشد! فروغ فرخزاد ۱۳۳۴/۵/۱۵)
دستنویس «فروغ» در تقدیمنامهٔ نسخهای از کتاب «اسیر» به برادر بزرگ خود «امیرمسعود فرخزاد».
این تصویر و زیرنویس آن را فکر کرده بودم به بهانهٔ تاریخ پانزدهم مرداد ماهی که دارد در بخش «همین روز در آنسال» بگذارم. در دوباره خوانی مطالب مربوط به کتاب «اسیر» اما دیدم روایت بخشهایی از آن میتواند ضمن اینکه پیشینهای بر چاپ این کتاب باشد، گزارش وضعیتی از حال و روزگار خود «فروغ» در چمبر هزار خمی که گرفتارش بود هم بشود.
استاد «هادی شفائیه» به روایت «سودابه قاسملو»
شاید برای شما هم پیش آمده که با دیدن یک نام، یا چهرهای آشنا سلسهای از خاطرات بههم پیوسته یادتان بیاید که گرچه هر کدام داستان مجزای خودش را دارد ولی در جایی وجهی مشترک مییابند و مکمل هم میشوند.
حکایت ارتباط «امیر نادری»، «سودابه قاسملو»، «احمد شاملو»، «آیدا» و استاد «هادی شفائیه» با هم از ایندست است.
فهیمه اکبر و ترانههای گیلکی او
به لطف یکی از خوانندگان سایت پرند با خوانندهای آشنا شدم که تا به حال اصلا نه اسمی از او شنیده بودم «فهیمه اکبر»؛ و نه میدانستم بعضی از ترانههایی بسیار شنیدهشدهی دوران ما را او نیز خوانده است.
شهیار قنبری (صدای شاعر) من نباید به تو تسلیم شوم.
امروز ششم مرداد ماه، سالگشت زادروز «شهیار قنبری» شاعر و ترانهسرای معاصر است. او در پا گرفتن «ترانهٔ نوین» و اعتبار «ترانهٔ معترض» جایگاهی ویژهٔ خود دارد.
ادامه خواندن شهیار قنبری (صدای شاعر) من نباید به تو تسلیم شوم.
تاریخچهی اولین ترانهی خوانندگان ایرانی
حتما شما هم به این فکر کردهاید که اطلاعات عمومی بسیاری از ما از اینکه اولین فیلم فلان کارگردان کدام بود؛ و یا کدام بازیگر با کدام فیلم پا به عرصهی سینما گذاشت بیشتر از آگاهی از اولین کار فلان ترانهسرا یا آهنگساز است.
نام و یاد «فرزند» در ترانههای ایرانی
میگویند کوچکترین واحد اجتماع «خانواده» است. یعنی که پدر و مادر، به همراه فرزند یا فرزندانی. بهجز «لالاییها»یی که مادران به وقت خواباندن فرزند نوزاد خود میخوانند [+]؛ در موسیقی ایرانی ترانههایی هم هست که از زبان پدر یا مادر در خطاب به فرزندشان خوانده شده است. در این ترانهها گاه جنسیت فرزند (دختر یا پسر) مشخص و اعلام میشود؛ و گاه در شکل عمومیتری با عنوان «کودک» یا «فرزند» مورد خطاب قرار میگیرد.
نام و یاد «پدر» در ترانههای ایرانی (مجموعه ترانهها)
در تاریخ ادبیات ایران ـ بهخصوص در شعر فارسی ـ «مادر» جایگاهی ویژه دارد. از مقام ارجمند او به شایستگی و سپاس یاد میکنند و قدر و منزلت او را به سرودهای درخور، پاس داشتهاند. «پدر» اما گرچه در مناسبات اجتماعیِ حاکم در جامعه نصیب بیشتری عایدش شده، ولی باز نتوانسته در اشعار ادبی دوران ما به اندازۀ «مادر» جایی برای خود باز کند.
ادامه خواندن نام و یاد «پدر» در ترانههای ایرانی (مجموعه ترانهها)