چراغ لاله
شعر: پرویز وکیلی
آهنگ: ضیاء مختاری
خواننده: [غلامعلی] روانبخش
چه خوش بریزد صبا گل به فرش چمن‌ها
چراغ لاله فروزد میان سمن‌ها
شکوفه‌ها بردمد چون هزاران ستاره
همه بیابان شود چون گلستان دوباره
گر نیایی از سفر به روز انتظار من
به خدا نیاید این بهار و گل به کار من
به چشم من بی‌رخ یار، خزان شود روی بهار
چرا تو چون سایه‌ی گل بر سر من نباشی
به جای گل پای چمن، غم تو شد همدم من
چرا تو ای تازه گلم در بر من نباشی
* * *