ماه و سنگ
فریدون مشیری
ماه و سنگ
اگر ماه بودم به هرجا که بودم،
سراغ تو را از خدا می‌گرفتم.
وگر سنگ بودم، به هر جا که بودی،
سر رهگذار تو جا می‌گرفتم.
اگر ماه بودی به صد ناز ـ شاید
شبی بر لب بام من می‌نشستی
وگر سنگ بودی، به هرجا که بودم
مرا می‌شکستی، مرا می‌شکستی!
فریدون مشیری
از مجموعه «ابر و کوچه»
* * *
برگشت به فهرست اشعار «فریدون مُشیری»
* * *