شعله سرکش (شاخه گل ۲۸۲)
شعر: معینی کرمانشاهی
آهنگ: حبیب‌الله بدیعی
خواننده: پوران
الهی اگر عاشق شود
روزی چو من دیوانه‌اش کُن
چو دیوانه شد، همدرد من
در گوشه‌ی میخانه‌اش کُن
به غم یارش کُن، گرفتارش کُن
تا ز دل آهی کشد و اشکی بِفِشانَد
تا چو من بر آتش غم، دل را بِنِشانَد
ز نامُرادی باید اکنون سویِ صحرا رو کُنم
به سنگِ خارا نیمه‌شب‌ها شِکوه‌ها از او کُنم
داده از کف روشنی را
فانوسِ چشمم در جوانی
قصه‌ها گوید نگاهم
با این زبانِ بی‌زبانی
شُعله در کاشانه‌ام
سر می‌کشد از آهِ درد آمیزم
روز و شب توفان کُند
دور از رُخش این اشکِ سیل انگیزم
* * *
معینی کرمانشاهی، شاعر ترانه‌های ماندگار
* * *