حق‌المکالمه تفن در شهر و شمیرانات
به اطلاع کلیه اهالی محترم پایتخت می‌رساند که حق‌المکالمه هر نوبت تلفن‌های عمومی در شهر و شمیرانات فقط دو ریال می‌باشد. خواهشمند است از پرداخت مبلغ اضافه خودداری و متخلفین را به شرکت سهامی تلفن ایران معرفی فرمایند. [روزنامه اطلاعات، دوشنبه، ۵ اسفند ماه ۱۳۳۳]
یاد روزگار تلفن‌های عمومی هم یاد باد. اگر نفر بعدی با سکه‌ی دو ریالی‌اش مرتب به شیشه‌ی اتاقک نمی‌کوبید که یعنی «زود باش! تمام کن.» می‌شد با همان دو ریال که توی دستگاه انداخته بودی تا هر وقت که می‌خواهی با کسی که به او زنگ زده بودی، صحبت کنی! تازه می‌فهمم اصطلاح «دو زاری‌اش کج است!» و «دو زاری‌ات نیفتاده!» از کجا و مربوط به چه ایامی است!
* * *