لک لک
شعر: خسرو هوشمند لنگرودی
آهنگ: فتح‌الله ریاحی
خواننده: سوسن
عمر آدم مثل آن لک‌لکِ پیره
که رو شاخه‌ی درختا مثل یک برده اسیره
سرنوشتِ خودش‌و کسی تو دنیا نمی‌دونه
این جوونی تا قیامت واسه هیچکی نمی‌مونه
چشم ندوز به کار آنهایی که از خدا به دورن
آخه دردت به جونم، خون‌و که با خون نمی‌شورن
تو باید خوب بدونی دنیا فقط به مویی بلنده
دیوار حاشا برای آدم رسوا بلنده
این یه حرف مونده به یادم از زمونهای گذشته
که میگن: «هر کسی خوبه جاش تو بهشته»
چشم ندوز به کار آنهایی که از خدا به دورن
آخه دردت به جونم، خون‌و که با خون نمی‌شورن
♫ LP Cover ♫
* * *
یادمان «سوسن» به روایت «راوی حکایت باقی»
* * *