در سالهای اخیر سروده‌هایی از احمد شاملو به شکل ترانه با صدای خوانندگان مختلف اجرا شده است. این ترانه‌ها بیشتر اشعار مشهورتر شاملو و حاصل ذوق‌ورزی آهنگسازان علاقمند به این شاعر است. چرا که می‌دانیم احمد شاملو شعری برای ترانه‌شدن نسروده است.
«لالایی برای بیداری» اما از سروده‌های چندان مشهور احمد شاملو نیست. این شعر اول‌بار در ۳۰ مرداد ۱۳۳۳ در شماره‌ی ۱۲ نشریه‌ی امید ایران به چاپ رسید. سی سالی پس از آن [۱۳۶۴] در کتاب ترانه‌های ملی ایران از پناهی سمنانی باز نشر شد. سی‌وپنج سال دیگر هم گذشت تا کیمیا قربانی آهنگساز و خواننده‌ی جوان ایرانی مقیم ایتالیا بر این سروده ملودی گذاشت و آن را خواند. در آن زمان کیمیا قربانی سی‌وپنج ساله بود و عمر «لالایی برای بیداری» به ۶۵ سال می‌رسید. یعنی سی‌سالی پیش از آن که او به دنیا بیاید و این سروده را بیابد و آن را دریابد و به آواز بخواند تا در یادها بماند. این ترانه هم از ماندگاری آن شعر نشان دارد و هم از هوشیاری هنرمندان نسل جوان.
«لالایی برای بیداری» را همچنین گروه کُر انجمن دانشجویان ایرانی در مونیخ (آلمان) اجرا کرده‌اند که در مجموعه سرودهای کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی (اتحادیه‌ی ملی) در سال ۱۳۵۴ منتشر شده است.
لالایی برای بیداری
لالای لای‌لای گل پونه
بابات رفته دلم خونه
بابات امشب نمی‌آید
گرفتن بردنش شاید
بخواب آروم چراغ من
گل شب‌بوی باغ من
بابات شب رفته از خونه
که خورشیدو بجنبونه
*
لالای لای‌لای گُلِ انجیر
بابات داره به پاش زنجیر
به پاش زنجیر صد خروار
چشاش خواب و دلش بیدار
بخواب آروم گُلِ خورشید
بابات حال تو رو پرسید
بهش گفتم که شیری تو
پی او رو می‌گیری تو
*
لالای لای‌لای گُلِ امید
باباتو برده‌اند تبعید
دلی مانند کوه داره
بچه‌ش صدها عمو داره
بخواب فردا سحر می‌شه
شب از عالم به در می‌شه
خراب می‌شه درِ زندون
بابات خونه میاد خندون
*
لالای لای‌لای گُلِ آهن
باباتو دشمنا کُشتن
نشونِ دشمنا اونه
دساشون غرق ِ در خونه
بخواب آروم توی بستر
مث آتیش تو خاکستر
که فردا شعله‌ور می‌شی
تو خون‌خواه پدر می‌شی
*
لالای لای‌لای گُلِ کینه
زمین از کُشته رنگینه
زمین رنگین نمی‌مونه
دلت پُر کین نمی‌مونه
بخواب اعیون عزا داره
که اعیون دختری داره
عروس من می‌شه دختر
جهون ایمن می‌شه یکسر
* * *
«لالایی» در ترانه‌های ایرانی (مجموعه ترانه‌ها)
* * *
آثار «احمد شاملو» در سایت «راوی حکایت باقی»
* * *