گفته‌اند: «ترانۀ «مرا ببوس»، نه تنها «مجید وفادار» و «حیدر رقابی» را به اوج شهرت رسانید، که همین نقش را در مورد خواننده گمنام خود «حسن گلنراقی» ایفا کرد. خواننده‌ای که یک‌شبه به اوج رسید و بی‌آنکه ترانه‌ای دیگر بخواند، نام خود را در فهرست خوانندگان «نام‌آور» نگاه داشت. . .»
اما واقعیت این است که «گلنراقی» فقط همین یک ترانه را نخوانده. می‌گویند و در جایی هم نوشته‌اند: در یکی از فیلم‌های سینمایی آن روزگار، آوازی که جوان نقش اول در صحنه‌ای از فیلم، هنگام کباب کردن دل و قلوه می‌خواند، صدای «حسن گلنراقی» است. [+]
جدا از این، ترانۀ دیگری وجود دارد به نام «ستاره مُرد». آهنگ این ترانه تنظیم دیگری است از ریتم و مولودی ترانۀ «مرا ببوس». در بارۀ این ترانه نیز گفته‌اند که: بند دوم «مرا ببوس» است.
ترانۀ «ستاره مُرد»، همزمان با ترانۀ «مرا ببوس» به‌صورت صفحه چهل و پنج دور گرامافون، و هر کدام در یک سوی صفحه به بازار آمد. شاید هنوز باشند کسانی که نمونه‌ای از این صفحه را داشته باشند.
ستاره مُرد، سپیده‌دم / چو یک فرشته ماهم / نهاده دیده برهم / میان پرنیان غنوده بود / به آخرین نگاهش/ نگاه بى‌گناهش / سرود واپسین سروده بود / دید كه من از این پس دل در راه دیگر دارم / به راه دیگر، شورى دیگر در سر دارم / ز صبح روشن باید از آن دل بردارم / كه عهد خونین با صبحى روشن تر دارم (آه) / به‌روى او نگاه من / نگاه او، به راه من / فرشتگان زیبا، به ماتم دل ما / در آسمان هم‌آوا / دختر زیبا، همچون شبنم گل‌ها، با برگ شقایق‌ها / بنشین بر بال باد سحر / دختر زیبا، چشمان سیه بگشا / با روى بهشت آسا / بنگر خندانم بار دگر /
* * *
بازگشت به فهرست مطالب «تاریخچهٔ ترانهٔ مرا ببوس»
* * *