نیلوفر دریا
شعر: پرویز وکیلی
آهنگ: پرویز مقصدی
خواننده: آرتوش
ای خوش آن صبحدم که پیراهنش
نرم و لغزان برون شود ز تنش
می‌خزد همچو قو به برکه‌ی آب
برکه صد بوسه گیرد از بدنش
گردنش سیم‌گون و شورافزا
موج‌انگیز و نور پاشیده
مرمر ساق‌های پایش را
دستِ مهتاب تراشیده
گیسوانش به روی شانه‌‌ی آب
چون نیلوفر پراکنده
سینه‌ی پُر کرشمه‌اش چون قو
ز سپیده‌دم آکنده
به سپیدی فسانه‌ای، گویی یاس خوش‌بویی
ای بهشتِ شکوفه‌پرورم، تو مگر اویی؟
ای عشق، ای فسانه‌ی من، جادوی آرزو
بگشا دل او را با این کلید او
♫ LP Cover ♫
* * *