نام مهندس «همایون خُرم»، از دیروز تا همیشۀ تاریخ موسیقی معاصر ایران، با مجموعهای از خاطرهانگیزترین ترانههایی که شنیدهایم پیوند داشته و پیوسته خواهد بود.
در عالم موسیقی و ترانه اما بیشتر این نام و صدای خوانندهی ترانه است که در یاد شنونده باقی میماند. بعد از آن شاید بیتهای از شعر ترانه و بخشی از ملودی آن در زمزمههای هر از گاهی که من و شما را بوده و هست.
آثار و ساختههای مهندس «همایون خُرم» اما در خاطرههای ما از چنان قوام و دوامی برخوردار است که شنیدن نام ترانه و یا نوشتن بخشی از شعر آن، بیش از هر چیز، یادآور ملودی و آهنگ آن است.
«اشک من هویدا شد»، «ساغرم شکست ای ساقی»، «رسوای زمانه منم»، «داد از تو»، «که نوشی می ز مینای شکسته»، «من عاشقم و گنهگار، آیا همۀ شما بیگناهید؟»، «چون گل همراه نسیم»، «بعد از تو هم در بستر غم میتوان خفت»، «امشب در سر شوری دارم»، «تو ای پری کجایی؟»، کافی است نظری گذرا به یادماندههایتان از این ترانهها بیندازید تا بر بلندای خاطرتان، پهنای تابلویی رنگین از ملودیها و نغمههایی که سالهاست در حافظه محفوظ مانده نقش بندد.
به یاد آن آهنگهای گوشنواز و خاطراتی از آن صداهای مخملی و اشعار دلنشین، سی ترانه از ساختههای مهندس «همایون خُرم» را به انتخاب «راوی حکایت باقی» بشنوید!
* * *
برگشت به فهرست آثار مهندس «همایون خُرم»
* * *