برچسب: نواب صفا

موج
شعر: نواب صفا
آهنگ: پرویز یاحقی
خواننده: دلکش

در آتشم
شعر: اسماعیل نواب صفا
آهنگ: حبیب‌الله بدیعی
خواننده: مرضی

در آتشم، در آتشم
ز دوریت چه می‌کِشم
ای خدای من، ناله‌های من از چه اثر نکُند
کز کنار من نوبهار من قصد سفر نکُند

مرو تو ای غمخوارم
به دستِ غم مسپارم
نه طاقتِ تنهایی، نه تابِ دوری دارم
غم تو بشکند نهالِ انتظارم

در آتشم، در آتشم
ز دوریت چه می‌کِشم
ای خدای من، ناله‌های من از چه اثر نکُند
کز کنار من نوبهار من قصد سفر نکُند

از تو مرا در دل، خاطره‌ها باشد
یاد توام مونس در همه جا باشد
روز و شب تویی در مقابلم
کرده عشقِ تو خانه در دلم

گُل هم پَرپَر شد، بهارش آخر شد
دمی که بشُد ز شاخه جدا
من هم می‌میرم، دل از جان برگیرم
مرو ز برم، برای خدا

چون لاله‌ی صحرایی، من مانم و تنهایی
تو مرو!
گردیده نصیبِ من از عشق تو رسوایی
تو مرو!

من این دل، من این غم،
چون بروی ز برم، بی‌تو کجا ببرم
امیدِ من به زندگانی
تویی، تویی، چرا ندانی!؟

* * *

دیباچه
شعر: نواب صفا
آهنگ: انوشیروان روحانی
خواننده: مرضیه

نفسی ای سرو چمن
بنِشین با من به سخن
دمی بخوان به دیباجه‌ی دل
ورق غمنامه‌ی من
بُوَد این دل، شیشه‌ی جان
مشِکن آن را مشِکن

شده یادت همدم من
نه کسی دارد غم من
نه کسی ره جز تو بَرَد
به خدا در عالم من

(یک‌دم گَمان مَبر ز خیال تو غافلم
بِنشَستَم ار خموش، خدا داند و دلم)

تو مشو روز، ای شبِ من
چو نَهد لب بر لبِ من
تو مگیر ای بادِ سَحر
خبر از تاب و تبِ من

* * *

دستم به دامانت
شعر: نواب صفا
آهنگ: مجید وفادار
خواننده: دلکش

اشک پاک
شعر: نواب صفا
آهنگ: حبیب‌الله بدیعی
خواننده: مرضیه

من اشک پاک روشنم
فروغ جاودان منم
قرار جان بی‌قرارم

گهی ستاره می‌شوم
به سوی آسمان ‌روم
گهی چو شبنم بهارم

گهی به رنگ گوهرم
که زیبِ مویِ دلبرم
گهی بر دامن گُل مکان دارم
منم کز عشق و صفا نشان دارم

هر کجا می‌گذرم
رنگ غمها ببرم
گهی به چشم عاشقان قدم گذارم
رهی به جز رهِ وفا نمی‌سپارم

ز من مکش دامان،‌ که جهانی دیگر بینی
بیا، بیا با من که نشان از گوهر بینی
گهی بی‌شکیبم
اسیر فریبم

می‌گریم به حال خود می‌گریم
بر رنج و ملال خود می‌گریم
دمی نگر تو در آیینه‌ی من
سینه‌ی بی‌کینه‌ی من
در همه جا مظهر من شد

نظر فکن به تن خاکی من
گوهر افلاکی من
پاکی من شد زیور من شد

تو غافل از صفای من
ز جلوه‌ی وفای من

* * *

مجنون تو
شعر: نواب صفا
آهنگ: انوشیروان روحانی
خواننده: مرضیه

من که مجنون توام
مست و مفتون توام
در جهان افسانه‌ام
زان‌که افسون توام
با که گویم راز دل
من که دلخون توام

من کی‌ام!؟ دلداده‌ای حسرت نصیبم، وای بر من
ناامید از چاره‌ی دردم طبیبم، وای بر من

من که در کویت ندارم جز گناهِ بی‌گناهی
بی‌گنه، خونین‌دل از طعنِ رقیبم، وای بر من

گل بسوزد از غمم، در چمن گر بگذرم
من ز حسرت همچو گل، جامه بر تن بردرم
گر بگرید چشم من، بگذرد اشک از سرم

در دل شب از غمت یک آسمان اختر بریزم
جای آه از سینه سوزان خود آذر بریزم

گل بسوزد از غمم، در چمن چون بگذرم
من ز حسرت همچو گل، جامه بر تن بردرم
گر بگرید چشم من، بگذرد اشک از سرم

در دل شب از غمت یک آسمان اختر بریزم
جای آه از سینه‌ی سوزان خود آذر بریزم

* * *

روز بی‌فردا
شعر: [اسماعیل] نواب صفا
آهنگ: انوشیروان روحانی
خواننده: دلکش

● جایی دیگر نام شاعر همین ترانه «معینی کرمانشاهی» نوشته شده است. [اینجا]

* * *

خزان آرزوها (اجرای فهمیه)
شعر: اسماعیل نواب صفا
آهنگ: انوشیروان روحانی
خواننده: گوگوش

گلهای رنگارنگ ۱۹۶
شعر: اسماعیل نواب صفا
آهنگ: علی تجویدی
خواننده: الهه

سرود دلها
شعر: اسماعیل نواب صفا
آهنگ: حبیب‌الله بدیعی
خواننده:‌ مرضیه

نشسته در هر چمنی
فرشته‌خویی، بنفشه مویی
. . .
. . .

نه دلنوازی، نه چاره‌سازی
که پُر کُند ساغرِ من
نه آشنایی، نه جانفزایی
نه سایه‌ای بر سرِ من

دلم ز یک‌سو بشود
تو هم ز سویی

به گلشن‌ها بلبل گهرها افشاند
در آغوش گلها غزلها می‌خواند
اگر داری سوزی چنان گلها روزی
تو بشنو آوای مرا
سرود غمهای مرا
نفسی گر که برآرم
به دلم یاد تو دارم
غیر از تو دل را به کس نسپارم

ز تو غیر از تو نخواهم
تو امیدی و پناهم
دامن عشقت ز کف نگذارم
. . .
. . .

* * *