صدایم کن
شعر: معینی کرمانشاهی
آهنگ: بزرگ لشگری
خواننده: مهستی
تو را هرگز نمی‌بخشم
تو تنها عشق من بودی
به یاد آور زمانی را
که گرمِ سوختن بودی
سرابی بودی و از تشنه‌کامی
چشمه‌ات پنداشتم روزی
کویری بودی و بذرِ وفا
در سینه‌ات می‌کاشتم روزی
مرا دیوانه باید گفت، می‌دانم
تو ای تنها امیدِ من
تو ای تنها پناهِ من
تویی تنها در این دنیا
امیدِ گاه گاهِ من
صدایم کُن، صدایم کُن
ز تنهایی رهایم کُن
. . .
* * *
معینی کرمانشاهی، شاعر ترانه‌های ماندگار
* * *
روی جلد صفحه این ترانه را در اینجا ببینید
* * *