چند دوبیتی از سروده‌های هوشنگ ابتهاج (سایه) با صدای خوانندگان مختلف.
گل زرد
(برای خسرو گلسرخی)
گل زرد و گل زرد و گل زرد
بیا با هم بنالیم از سر درد
عنان تا در کف نامردمان است
ستم با مرد خواهد کرد نامرد
(فروردین ۱۳۵۳ ـ انزلی)
گل پرپر
(برای خسرو گلسرخی)
گل پرپر، کجا گیرم سراغت؟
صدای گریه می‌آید ز باغت
صدای گریه می‌آید شب و روز
که می‌سوزد دل بلبل ز داغت
(فروردین ۱۳۵۳ ـ انزلی)
شکسته
نگاه چشم بیمارت چه خسته‌ست
کبوترجان! که بالت را شکسته‌ست؟
کجا شد بال پرواز بلندت؟
سفید خوشگلم! پایت که بسته‌ست؟
(فروردین ۱۳۳۳ ـ رشت)
* * *
یادنامه‌ی «هوشنگ ابتهاج» (سایه)
* * *