سال ۱۳۴۸ است که برای اول بار صدایش به سینما کشیده میشود. «ناش ناش نیناش ناش، کلاه مخملی رو باش». شعرش را «تورج نگهبان» گفته و آهنگش را «اسفندیار منفردزاده» مخصوص برای فیلم «قیصر» ساخته است. ترانهای که «شهرزاد» (کبری سعیدی) در اولین نقش سینمایی خود آن را میخواند و میرقصد.
ترانه یکبار با همین شعر و آهنگ با صدای «آفت»، یکی از خوانندگان معروف کافههای لالهزار، ضبط و آماده شده است. «اسفندیار منفردزاده» اما کجا و چطور صدای «سوسن» را میشنود و پُرزی که در صدای اوست بر دلش بیشتر مینشیند.
بودجهای برای ساخت موسیقی فیلم در نظر گرفته نشده و قرار نیست «منفردزاده» بابت آن دستمزدی بگیرد، ولی هفت هشتهزار تومان آن زمان که برای خودش پولی بوده هزینه میکنند تا همان ترانه را دوباره با صدای «سوسن» ضبط کنند و روی فیلم بگذارند.
ترانۀ «کلاه مخملی» به تعبیری اولین ترانۀ متن در تاریخ سینمای ایران است. از این به بعد است که بساط آواز خوانی و رقصیدن زن نقش اول فیلمهای فارسی جمع میشود و به جای آن صدای خوانندهای را در اجرای کامل ترانهای، بر روی صحنههایی از فیلم میشنویم.
یادمان «سوسن» به روایت «راوی حکایت باقی»
* * *