شعر «دلم گرفته» را «سیمین بهبهانی» در اردیبهشت ۱۳۶۱ سروده است. امسال [۱۴۰۱] چهل سال از عمر این سروده می‌گذرد.
ترانه‌ای بر اساس این سروده را با آهنگی از «محمدجواد ضرابیان» و صدای «همایون شجریان» بشنوید!
دلم گرفته ای دوست
دلم گرفته ای دوست، هوای گریه با من
گر از قفس گریزم، کجا روم، کجا، من؟
کجا روم؟ که راهی، به گلشنی ندارم
که دیده برگشودم، به کُنج تنگنا، من
نه بسته‌ام به کس دل، نه بسته دل به من کس
چو تخته‌پاره بر موج، رها، رها، رها من
ز من هر آن که او دور، چو دل به سینه نزدیک
به من هر آن که نزدیک، ازو جدا، جدا من
نه چشم دل به سویی، نه باده در سبویی
که تر کُنم گلویی، به یاد آشنا، من
ز بودنم چه افزود؟ نبودنم چه کاهد
که گویدم به پاسخ، که زنده‌ام چرا من؟
ستاره‌ها نهفتم در آسمان ابری
دلم گرفته، ای دوست! هوای گریه با من . . .
سیمین بهبهانی
اردیبهشت ۱۳۶۱
* * *
از «سیمین بهبهانی» در این سایت:
● «سیمین بهبهانی» ترانه‌سرای توانا
● «هوای گریه» (خط و امضای شاعر)
● «خاک مرا به باد مده (دستخط شاعر)
● «سیمین بهبهانی» به روایت و صدای شاعر
● سوار خواهد آمد (سنگسار) (مجموعه ترانه)
● دوباره می‌سازمت وطن (تاریخچه‌ی سرایش شعر)
● سروده‌هایی از «سیمین بهبهانی» در ترانه‌های ایرانی
● دوباره می‌سازمت وطن (دکلمه‌ی شعر با صدای شاعر)
● دیوانگی (یارب مرا یاری بده) (تاریخچه‌ی سرایش شعر)
ٰ● دیوانگی (یارب مرا یاری بده) (دکلمه‌ی شعر با صدای شاعر)
● (صفحه‌ی شکسته‌ی لاکی! «تاج» کو؟ «قمر» کو؟) (نگاهنگ)
* * *