برچسب: بیژن ترقی

می‌گذرم
شعر: بیژن ترقی
آهنگ: علی تجویدی
خواننده: دلکش

می‌گذرم، می‌گُذرم
ز برای تو از جان می‌گُذرم،
ز دیار تو گریان می‌گُذرم

اشک و آهم زادِ راهم
می‌روم و دستِ دعا بر آسمان دارم
دور از یاران، افتان، خیزان،
می‌روم و دامِ بلا به پایِ جان دارم

من و سوزِ عشق و خانه بدوشی
من و شامِ هجر و کُنجِ خموشی
رهِ بی‌پایانی دارم من
سرِ بی‌سامانی دارم من

من از شهرِ تو چون نالان می‌گُذرم
تنها سایه‌یِ من باشد همفسرم
این عشق تو مرا بِنگَر تا کُجا کِشانده
دست از دلم بدار که دگر طاقتم نمانده
دل سنگت کُجا درد مرا می‌داند
غم و رنج مرا تنها خدا می‌داند، خدا می‌داند

* * *

مکتب وفا
شعر: بیژن ترقی
آهنگ: پرویز یاحقی

ز چه ای زیبا نکُنی یادم
به پیامی هم نکنی شادم
تو ندادی دل به فغانِ من
منِ آزرده به تو جان دادم

جان برای تو گر ندهم، چه دهم؟
گر به پای تو سر ندهم، چه دهم؟
گر به درد تو خو نکنم، چه کنم؟
گر به درگهت رو نکنم، چه کنم؟

مهر تو شد مذهب من
عشق و وفا مطلبِ من
عاشقی و رسم وفا
درس من و مکتبِ من

با من نیامیزی، که جان بر لبانم آید
از من چه پرهیزی، که گل را خاری هم باید

خیال تو می‌برد مرا ز سر هوش
کجا غم و درد تو شود فراموش
بیا ببین نازنین به کلبه من
چراغ مهر و وفا نگشته خاموش

یار غافلم، روشن کُن دلم
بنگر صبح سپید مرا، بنگر نور امید مرا
بنشین همچو هما به برم
بنگر بختِ سعید مرا

با من نیامیزی، که جان بر لبانم آید
از من چه پرهیزی، که گل را خاری هم باید

* * *

بیداد زمان
شعر: بیژن ترقی
آهنگ: پرویز یاحقی
خواننده: مرضیه

به رهی دیدم برگ خزان،
پژمرده ز بیداد زمان، کز شاخه جدا بود.
چو ز گلشن رو کرده نهان
در رهگذرش بادِ خزان چون پیکِ بلا بود

ـ ای برگ ستمدیده‌ی پاییزی
آخر تو ز گلشن ز چه بگریزی
روزی تو همآغوش گُلی بودی
دلداده و مدهوش گُلی بودی

ـ ای عاشقِ شیدا! دلداده‌ی رسوا!
گویمت چرا فسرده‌ام.
در گل نه صفایی باشد نه وفائی
جز ستم ز غیر نبُرده‌ام
آه، بار غمش در دل بنشاندم
در رهِ او من جان بفشاندم
تا شد نوگلِ گلشن و زیبِ چمن
رفت آن گلِ من از دست
با خار و خسی پیوست
من ماندم و صد خارِ ستم
این پیکر بی‌جان
ای تازه‌گلِ گلشن، پژمرده شوی چون من
هر برگ تو افتد به رهی پژمرده و لرزان

* * *

رفته بودم
شعر: بیژن ترقی
آهنگ: حبیب‌الله بدیعی
خواننده: مرضیه

رفته بودم کز پریشانی ره صحرا بگیرم
رفته بودم، رفته بودم
رفته بودم تا عنانِ دلِ رسوا بگیرم
رفته بودم، رفته بودم

دارم از تو بس شکایت
چون بدیدم از تو محنت بی‌نهایت،
رفته بودم، رفته بودم

رفته بودم تا شکایت از تو گویم با خدایت
رفته‌ام تا نشنود کس
بار دیگر این نوایم، گریه‌هایم، ناله‌هایم.

چون مرا دیوانه کردی، می‌کِش میخانه کردی
تا که دیدی همچو چشمت مستِ مستم
جام دُردآلودِ غم دادی به دستم
ساغر می بود و در وی آب آتش‌خیز هجران
تا به افسون کردی افزون آتش دل، خواهش جان

گرچه ای نامهربان رفته بودم بی‌نشان
آمدم من، آمدم من
آمدم تا قصه‌ی جانسوز دل با تو بگویم
آمدم من، آمدم من
آمدم گرد ملال از چهره‌ی غمگین بشویم
آمدم من، آمدم من.

* * *

آشنا
شعر: بیژن ترقی
آهنگ: مجید وفادار
خواننده: پوران شاپوری

عشق خانمان‌سوز
شعر: بیژن ترقی
آهنگ: همایون خرم
خواننده: عهدیه
ترانه فیلم: بر آسمان نوشته

♫  LP Cover  ♫

* * *

قصهٔ عشق
شعر: بیژن ترقی
آهنگ: انوشیروان روحانی
خواننده: پوران

مرمر
شاخه گل ۸۰
شعر: بیژن ترقی
آهنگ: انوشیروان روحانی
خواننده: پوران شاپوری

سرو چمن خمیده، تا كه تو را دیده
رنگ سحر پریده، تا كه تو را دیده
در تن چون مرمرت، از قدمت تا سرت
دیده‌ی افسونگرت نور وفا كو؟
یا بِكِش ای سرورم دست وفا بر سرم
یا كه بكُن پّرپّرم چون گُل بی بو
تو تازه‌تر ز شبنم، ز گل با‌صفاتری
با همه نكویی، از وفا بی‌خبری
در پاكی چون دریایی
دریایی پُر غوغایی

* * *

تمنای عاشق
(به نگاهم بنگر، امید جان)
شعر: بیژن ترقی
آهنگ: پرویز یاحقی
خواننده:‌ دلکش

محو تماشا
شعر: بیژن ترقی
آهنگ: رضا ناروند
خواننده: ایرج

ادامه خواندن ایرج: محو تماشا