ترانه ـ سرودههای «ویکتور خارا»
ترجمۀ «احمد شاملو» و «محمد زرینبال»
دکلمه و صدای «مظفر مقدم»
ادامه خواندن احمد شاملو ـ مظفر مقدم (ویکتور خارا) من میرم «کوچابامبا»
ترانه ـ سرودههای «ویکتور خارا»
ترجمۀ «احمد شاملو» و «محمد زرینبال»
دکلمه و صدای «مظفر مقدم»
ادامه خواندن احمد شاملو ـ مظفر مقدم (ویکتور خارا) من میرم «کوچابامبا»
ترانه ـ سرودههای «ویکتور خارا»
ترجمۀ «احمد شاملو» و «محمد زرینبال»
دکلمه و صدای «مظفر مقدم»
ادامه خواندن احمد شاملو ـ مظفر مقدم (ویکتور خارا) در رود «ماپوچو»
ترانه ـ سرودههای «ویکتور خارا»
ترجمۀ «احمد شاملو» و «محمد زرینبال»
دکلمه و صدای «مظفر مقدم»
ادامه خواندن احمد شاملو ـ مظفر مقدم (ویکتور خارا) انسان خالق است
«آدمها»
شعر ترانه از: فریدون مشیری
موسیقی: اسفندیار منفردزاده
ترانهخوان: داریوش اقبالی
در مرور تاریخ ادبیات معاصر ایران و در حوزۀ شعر، آنجا که به نام زنان شاعر میرسیم، چند اسم مشخص وجود دارد که در جایگاه و اعتباری که دارند جای شک و شبهه نیست.
«پروین اعتصامی»، «فروغ فرخزاد» و «سیمین بهبهانی» نام سه شاعر پیوند خورده به تاریخ ادبیات معاصر ما هستند و البته مورد قبول همگان. آمیزهای از این سه شخصیت در شعر و زندگی، شاید عالمتاج قائممقامی باشد که «ژاله» تخلص میکرد. او آنجا که با «چرخخیاطی» گفتوگو میکند و با «سماور درد دل»، یادآور پروین است. در «دوری از فرزند»، فروغ را میماند و در «پیام به زنان آینده» و «اشتلم»، انگار که کنار سیمین ایستاده.
شاید باور نکنید، اما حقیقت دارد. ریشهی سرود «بهاران خجستهباد! به ایالت «کاتانگا» در کشور «کنگو» میرسد. امروز حتی تاریخ دقیق جوانهزدن این سرود را از آن ریشه میدانیم. دقیقا ۶۲ سال پیش در چنین روزی (سهشنبه ۲۷ دی ۱۳۳۹) روزی که «پاتریس لومومبا» رهبر جنبش ملی کنگو در آفریقا را در اسید حل کردند!
ایرانی است و هزار و یک هنر! و یک از آن هزار، همانا سرودن شعر است و طبع شاعری او. همۀ ما، از مرد و زن، چه باسواد و کمسواد، در گذشتهامان لابد بیت شعری موزون از خود سروده و یا حتما در آینده روزی خواهیم سرود!
ادامه خواندن سرایندۀ شعر سرود «بهاران خجستهباد!» را یاد باد!
نوروز تو راهه
از مجموعهٔ «رنگینکمون»
ثمین و اولین باغچهبان
سرود برف بازی
از مجموعهٔ «رنگینکمون»
ثمین و اولین باغچهبان
پنج تا نقاشی
از مجموعهٔ «رنگینکمون»
ثمین و اولین باغچهبان