«نام تمام مردگان یحیی است» نام سروده‌ای مشهور از «محمدعلی سپانلو» است. شاعر برای انتخاب نام «یحیی» در این شعر روایت خودش را دارد. روایتی دیگر در باره‌ی «یحیا»ی دیگر را در کتاب «دو قرن سکوت» خواندم که شاید همین در ناخودآگاه شاعر باعث انتخاب آن نام در سروده‌اش شده است. یحیایی که مردم خراسان در زنده نگه‌داشتن نام او در سالی که کشته شد نام هر پسری که متولد می‌شد را «یحیی» می‌گذاشتند.
ادامه خواندن محمدعلی سپانلو: نام تمام مردگان «یحیی» است (صدای شاعر)
کامبیز مژدهی در مقام آهنگساز آنچه ساخته بیشتر از سر ذوق و برای دل خودش بوده است. در طول سه سال (۱۳۳۵ تا ۱۳۳۸) برای شانزده ترانه آهنگ ساخت که یازده تای آن را منوچهر سخایی خوانده است. بعد در همان سالها در پی تحصیل راهی خارج از کشور می‌شود و از آن پس نه فقط دیگر آهنگی از او شنیده نمی‌شود که در رسانه‌ای هم مصاحبه و گفتگویی با او نمی‌بینیم تا این اواخر که در پادکست مترونوم در باره‌ی ترانه «جان مریم» صحبت کرد.
در این صفحه قبلا هم نمونه‌هایی از عکسهایی که در رسانه‌های ایران سانسور و دستکاری شده است را دیده‌اید. امروز (۸ اردیبهشت ماه) در سالگشت زادروز «سیمین دانشور» دو تصویر از او در کنار همسرش «جلال آل‌احمد» ببینید که بنا به مصلحت محجبه شده است! این هماهنگی بین نقش لبه‌ی سرپوش با حاشیه‌ی پیراهن سیمین‌خانم هم لابد برای باورپذیری بیشتر بیننده بوده!
از جمله قصه‌های کم‌وبیش از یاد رفته یکی هم حکایت سالهایی‌ست که «رادیو» و برنامه‌هایش جایگاه خاصی در گذر ایام و روزهای ما داشت. امروز (۴ اردیبهشت) سالگشت تاسیس اولین ایستگاه رادیو در ایران است. در آرشیو برنامه‌ای پیدا کردم به نام «با چراغ ترانه در کوچه‌‌های خاطره» که چند سال پیش از رادیو زمانه پخش شده است و در آن پخش زنده‌ی ترانه‌ها در برنامه‌های مفرح رادیو ایران روایت می‌شود.
در باره برنامه‌های رادیویی:
● یادی از «برنامه کودک» رادیو ایران (قصه‌های صبحی)
● یادی از «برنامه‌ی کودک» رادیو ایران (تاریخچه و چند ترانه)
● خاطره‌ی چند گوینده و مجری رادیو از ماشین اداره در آن سالها!
● شهرزاد قصه‌گو (خاطره داستانهای رادیو ایران به روایت کیومرث پوراحمد)
● پیروزی بزرگ (خاطره برنده شدن در مسابقه‌ای رادیویی، روایت کیومرث پوراحمد)
* * *
امروز (سوم اردیبهشت‌ماه) «رقص ایرانی» ۷۰ ساله می‌شود.
از اشعار مشهور «سیاوش کسرایی» یکی هم «رقص ایرانی» است که هفتاد سال پیش در چنین روزی سروده است. (۳ اردیبهشت ۱۳۳۲).
امروز (۲۹ فروردین ماه) فیلم «تنگنا» ساخته‌ی «امیر نادری» پنجاه ساله می‌شود. این فیلم در ۲۹ فروردین‌ماه سال ۱۳۵۲ در سینماهای تهران اکران شد.
شعر Il meurt lentement از سروده‌های پابلو نرودا است که احمد شاملو آن را به زبان فارسی برگردانده است. مخاطبِ پابلو نرودا در این شعر، سوم شخصِ مفرد است. «می‌میرد آرام، آن‌کس که سفر نمی‌کُند و کتابی نمی‌خواند. . .» احمد شاملو اما در ترجمه‌ی خود، مخاطب شعر را به دوم شخص تغییر داده است. او معتقد بود ترجمه‌ی اشعار به زبان مقصد، باید به زبانِ ادبیاتِ شاعرانه در آید تا شیوایی کلام خود را از دست ندهد.» از این‌رو است که ترجمه‌ی احمد شاملو با ترجمه‌ی لغت به لغت سروده‌ی پابلو نرودا متفاوت است.
کیومرث پوراحمد را با فیلم‌های «قصه‌های مجید» به یاد می‌آوریم. کتاب «کودکی نیمه‌تمام» زندگی‌نوشت او بود با قلم شیرین خودش. سالها پیش بخش‌هایی از آن را خوانده بودم. ماجراهایی که هر کدام از ما شاید به شکلی آن را تجربه کرده باشیم. شنیدنی هستند. یادش گرامی‌باد.
در این صفحه قبلا هم نمونه‌هایی از عکسهایی که در رسانه‌های ایران سانسور و دستکاری شده است را دیده‌اید. امروز (۱۵ فروردین) در سالگرد درگذشت «پروین اعتصامی» دو تصویر از شناسنامه‌ی این شاعر نام‌آشنا را ببینید.
ادامه خواندن سانسورهای تصویری (پروین اعتصامی و برگه ولادت او)
عکسی از «فروغ فرخزاد» که در تاریخ پانزدهم فروردین‌ماه ۱۳۳۴ به یادگار برای مادرش امضاء کرده است. در این عکس، فروغ ۱۸ ساله است. تاریخ امضای آن اما مربوط به ۲۱ سالگی اوست.
در آن سالها صاحبان عکاسخانه‌ها معمولا برای جلب نظر مشتری، و یا نشان دادن توانایی خود در هنر چاپ عکس، کارت‌پستالی به‌اصطلاح «هنری» نیز از نمونهٔ اصلی عکس چاپ می‌کردند.
* * *
یادنامهٔ «فروغ فرخزاد» در این سایت
* * *
تک‌چهره‌ها و عکاسخانه‌ها
* * *