به لطف یکی از خوانندگان سایت پرند با خواننده‌ای آشنا شدم که تا به حال اصلا نه اسمی از او شنیده بودم «فهیمه اکبر»؛ و نه می‌دانستم بعضی از ترانه‌هایی بسیار شنیده‌شده‌ی دوران ما را او نیز خوانده است.
برچسب: ترانه‌های محلی
مینو جوان: آهنگ‌های محلی (کانون پرورش فکری)
آهنگ‌های محلی
آواز: مینو جوان
تنظیم موسیقی:
کامبیز روشن‌روان ـ شهداد روحانی
اسماعیل تهرانی ـ اردشیر روحانی
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ۱۳۵۵
پری زنگنه: آوازهای محلی (کانون پرورش فکری)
آوازهای محلی
آواز: پری زنگنه
تنظیم: واروژان
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ۱۳۵۵
پری زنگنه: آهنگ‌های محلی (کانون پرورش فکری)
آهنگ‌های محلی
آواز: پری زنگنه
تنظیم: فریدون شهبازیان
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ۱۳۵۴
پری زنگنه: دو بیتی‌های بابا طاهر (کانون پرورش فکری)
دو‌بیتی‌های بابا طاهر
صدای: امیر نوری
آواز: پری زنگنه
موسیقی: شیدا قرچه‌داغی
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ۱۳۵۳
۱ ـ ۲
مرا نه سر، نه سامون آفریدند
پریشونم، پریشون آفریدند
پریشون خاطرون رفتند در خاک
مرا از خاک ایشون آفریدند
ز دست دیده و دل هر دو فریاد
هر آنچه دیده بیند دل کُند یاد
بسازُم خنجری نیشش ز پولاد
زنُم بر دیده تا دل گردد آزاد
* * *
۳ ـ ۴
بی‌ته، گُلشن، چه زندونه به‌چشمُم
گلستون، آذرستونه به چشمُم
بی‌ته، آرام و عُمر و زندگانی
همه خواب پریشونه به چشمُم
شب تاریک و سنگستان و مو مست
قدح از دست مو افتاد و نشکست
نگه‌دارنده‌اش نیکو نگه داشت
وگرنه صد قدح، نفتاده بشکست
* * *
۵ ـ ۶
عزیزا کاسه‌ی چشمم سرایت
میون هر دو چشمم خاک پایت
از آن ترُسم که غافل پا نهی باز
نشیند خار مُژگونم به پایت
به صحرا بنگرم، صحرا ته‌وینم
به دریا بنگرم، دریا ته وینم
به هر جا بنگرم کوه و در و دشت
نشان از قامت رعنا ته‌وینم
* * *
۷ ـ ۸
نسیمی کز بُن آن کاکل آیو
مرا خوشتر ز بوی سُنبل آیو
چو شو گیرم خیالت را در آغوش
سحر از بسترم بوی گل آیو
دو زلفونت بود تار ربابُم
چه می‌خواهی از این حال خرابُم
تو که با ما سر یاری نداری
چرا هر نیمه‌شو آیی به خوابُم
* * *
۹
دگر شو شد که مو جانم بسوزه
گریبان تا به‌دامانم بسوزه
برای خاطر یک سبز رنگی
همی ترسم که ایمانم بسوزه
* * *
۱۰ ـ ۱۱
دلی دیرُم چو مُرغ پا شکسته
چو کشتی بر لب دریا نشسته
همه گوین که: طاهر، تار بنواز!
ـ صدا کی می‌دهد تار شکسته؟
درخت غم به‌جانُم کرده ریشه
به درگاه خدا نالُم همیشه
عزیزان قدر یکدیگر بدونید
اجل سنگ است و آدم مثل شیشه
* * *
فهرست آثار کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (۱۳۵۷ ـ ۱۳۴۴)
* * *
ناصر مسعودی: بی‌من مرو
بی‌من مرو
شعر فارسی: کریم فکور
شعر گیلکی: تیمور گرگین
آهنگ و خواننده: ناصر مسعودی
راهِ صحرا مرو در دل شبِ سیاه
مرا با خود ببر تا شوم دلیلِ راه
شب بُوَد؛ پیچ و خم کوه و کتل پُر خطر
بی‌خطر باشد اگر با تو شوم همسفر
چون من ای فتنه، نگهبانِ توام تا سحر
نازنین یار من! بشنو از دل سخن
مرو! بی‌من مرو! دل به دریا مزن
من که سودا زده‌ی چشم سیاه توام
مشعلم در دلِ شب بر سر راه توام
* * *
فریدون پور رضا: خواهم بشوم رشت
سلی: حمدی‌فیل (اولین ترانه)
فریدون پور رضا: لاجان هوا قشنگه
لاجان هوا قشنگه
شعر و آهنگ: محلی
خواننده: فریدون رضا پور
ناصر مسعودی: بنفشه گل
بنفشه گل
گلهای صحرایی شماره ۲۳
شعر: بهمن فرخی
آهنگ: شقایقی
خواننده: ناصر مسعودی
پانویس راوی:
● اجرای ترانه‌ی بنفشه‌گل که در این صفحه می‌شنوید برگرفته از برنامه‌ی گلهای صحرایی شماره ۲۳ است. تنظیم آهنگ در این اجرا از حبیب‌الله بدیعی و نوازنده‌ی سنتور رضا ورزنده است.
شهرت این ترانه اما از اجرای زنده‌ی آن در یکی از برنامه‌های پُر شنونده‌ی رادیویی بود که در شروعش دوبیتی «خدایا دختر رشتی قشنگه» (سروده‌ی تیمور گورگین) هم خوانده شد.
● از امین حق‌ره نویسنده و پژوهشگر موسیقی مطلبی در باره‌ی زندگانی هنری ناصر مسعودی در روزنامه هم‌میهن (۲۸ مرداد ۱۴۰۳) منتشر شد که در آن از غلامرضا امانی به عنوان سازنده‌ی ترانه‌ی بنفشه‌گول نام می‌برند که اسباب طرح پرسش‌هایی در باره‌ی عوامل سازنده‌ی این ترانه شده می‌شود.
امین حق‌ره در پاسخ به آن پرسش‌ها و روشن کردن این موضوع طی یادداشتی می‌نویسد:
امین حق‌ره در پاسخ به آن پرسش‌ها و روشن کردن این موضوع طی یادداشتی می‌نویسد:
ـ ترانه بنفشه‌گول قبل از اجرا توسط ناصر مسعودی، از سوی غلامرضا امانی (بطور همزمان) به فریدون پوررضا هم سپرده و در رادیو رشت توسط ایشان اجرا شد. منتها اصلن با اقبال مواجه نشد تا اجرایش در انتهای دهه‌ی ۳۰ و ابتدای ۴۰ در رشت و تهران، توسط مسعودی.
ـ برخی آوردن نام بنفشه (نام دختر استاد مسعودی) را در ترانه نشانه صحت ادعای ساخت ترانه توسط ایشان می‌دانند. شعر این ترانه توسط بهمن فرخی سروده شده و سال نشرش ۳۹ و ۴۰ است. سال ازدواج جناب مسعودی هم ۴۲ بوده پس گزاره مذکور اساسن مردود است.
ـ این را هم عمومن نمی‌دانند که نام محبوبه‌ای که این شعر برایش نوشته شده نه «بنفشه» که «ریحانه» بوده!
نسخه‌ی اصلی ترانه حاوی یک بیت افزونتر از آن‌چیزیست که بعدتر شنیده شده:
تی دس خواخوران دانیدی تی عاشقم «ریحانه»
رسوا بوبوستم تی واسی آتش نزن می‌جانه!
ـ می‌پرسند یعنی جناب مسعودی آهنگ نمی‌ساخت؟
پاسخ اینکه ایشان گاهی ملودی می‌ساخت (شاید ملودی بنفشه‌گول را هم به امانی داده و ایشان رویش آهنگ ساخته) منتها آنها را نه با نام خودش که با نام مستعار شقایق! به کمپانی واگذار می‌کرد (گو اینکه در یکی از صفحات بنفشه‌گول هم نام شقایق درج شده!)
* * *