تاریخ ترانه‌سرایی در موسیقی معاصر ایران با نام علی‌اکبر شیدا آغاز می‌شود. او تنها تصنیف‌ساز شناخته‌شده، قبل از عارف قزوینی بود.
برچسب: یادداشت‌های راوی
با یاد «غزاله علیزاده» بانوی «خانه‌ی ادریسی‌ها»
با یاد «غزاله علیزاده» که با چشمان آهویی غمگین خود از «خانۀ ادریسی‌ها» دل بُرید، از «چهار راه»ها گذشت، به جنگل زد و در پگاه چنین روزی (۲۱ اردیبهشت) در پی دردی جانکاه، خود را به مرگی خود خواسته از دار درختی به بند آویخت و غم از دست دادنش را به دل دوستدارانش آونگ کرد. یادش یادمان باشد.
ادامه خواندن با یاد «غزاله علیزاده» بانوی «خانه‌ی ادریسی‌ها»
ترانه‌های «حسین منزوی» و اشعار او در ترانه‌ها
در تاریخ شعر معاصر ایران از «حسین منزوی» به‌عنوان شاعری غزل‌سرا نام برده می‌شود. در سالهای دور اما او در تلاش معاش ترانه هم می‌سرود و بیشتر با اسم مستعار «مهرداد» از آن‌جمله یکی هم ترانه‌ی «آروزها» با صدای گرم و خاطره‌انگیز «محمد نوری» (نمیشه غصه ما رو یه لحظه تنها بذاره).
«کانون پرورش فکری» و اهمیت به قصه‌های فلکلور ایرانی
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که با وسعت و حرکتی چشمگیر در روال گسترش فرهنگ و ادب فارسی و زبان و هنر مردمی با انتشار مرتب کتاب، تهیه فیلم و جمع‌آوری داستانهای متکی به فرهنگ مردم از اقصی نقاط کشورمان، رکنی ار ارکانِ دارای امکانات و پُرکار و پیگیر در راستای جمع‌آوری و انتشار مایه‌های فرهنگی اجتماعی این فولکور است.
ادامه خواندن «کانون پرورش فکری» و اهمیت به قصه‌های فلکلور ایرانی
با «پرویز وکیلی» از «یکشنبه‌ها هرگز» تا «بوی فریاد»
و اما هر از چندی در جهان موسیقی ترانه‌ای چنان از حسن استقبال عمومی برخوردار می‌شود که ترانه‌سرایی در کشورهای دیگر هم شعری به زبان خود بر همان آهنگ می‌گذارد و خواننده‌ای آن را اجرا می‌کند. در پیشینه‌ی ترانه‌هایی از ایندست «پرویز وکیلی» نامی آشناست و جایگاهی خاص دارد. توضیحی بیشتر و نمونه‌هایی از این ترانه‌ها را در ادامه بخوانید و بشنوید.
ادامه خواندن با «پرویز وکیلی» از «یکشنبه‌ها هرگز» تا «بوی فریاد»
محمدجعفر محجوب: داستانهای شاهنامه
دکتر محمد جعفر محجوب در دانش و اشراف بر ادبیات کهن ایران استاد تمام بود. آنچنان‌که در فرهنگ و ادب عامه سوادی کامل داشت. از ویژگی‌های او توضیح و تفسیر هر مقوله و موضوعی به کلامی روان و زبانی ساده و همه‌فهم بود. گرمی لحن و سخنی که زنگ و رنگ کلام نقالان شاهنامه‌خوان را داشت.
سیمین بهبهانی: دوباره می‌سازمت وطن (تاریخچه)
امروز سالگشت سرایش «دوباره می‌سازمت وطن» از زنده‌نام سیمین بهبهانی است. این شعر در ۲۰ اسفندماه سال ۱۳۶۰ با یاد سیمین دانشور سروده و به او تقدیم شده است.
سیما بینا: عروس گل
عروس گل [+]
شعر: ملک‌الشعرای بهار
آهنگ: غلامحسین درویش‌خان
بازسازی و تنظیم: فریدون ناصری
ترانه‌خوان: سیما بینا
ترانه‌هایی با صدای «رامش» و دیگران
برای بسیاری از ما نام ترانه‌ی «نماز»، یادآور اجرای آن توسط. دو خواننده‌ی نام‌آشناست. یکی «فریدون فروغی»؛ و دیگری با صدایی که به‌قول شهیار قنبری ـ سراینده‌ی شعر ترانه‌ی نماز ـ مثل هیچ صدایی نیست. صدای رامش.
پرویز وکیلی: ترانه‌سرای پیشقدم، راهگشا
از زمان «شیدا» که سرآغاز ترانه‌سرایی در موسیقی معاصر ایران است تا امروز چه بسیار ترانه‌سرایانی که به ذوق‌ورزی و توانایی‌شان، ترانه‌هایی متنوع سروده‌اند. سروده‌هایی که با آهنگ و صدای خوانندگان مختلف، بضاعت موسیقی ما در دوره‌های مختلف شده‌اند. از ترانه‌سرایانی که به موسیقی معاصر غنا بخشید یکی هم پرویز وکیلی بود و نمونه‌هایش ترانه‌هایی که ویگن از او خواند.