امروز (۱۵ فروردین ۱۴۰۱) این شبانه از سروده‌های احمد شاملو ۵۰ ساله می‌شود. این شعر در پانزدهم فروردین سال ۱۳۵۱ سروده شده و در مجموعه‌ی «ابراهیم در آتش» به‌چاپ رسیده است. در سالگشت سرایش این شعر، آن را با صدای شاعر در یکی از شبهای شعرخوانی او بشنویم.
ادامه خواندن پنجاه سالگی این «شبانه» از سروده‌های احمد شاملو
در سالهای اخیر سروده‌هایی از احمد شاملو به شکل ترانه با صدای خوانندگان مختلف اجرا شده است. این ترانه‌ها بیشتر اشعار مشهورتر شاملو و حاصل ذوق‌ورزی آهنگسازان علاقمند به این شاعر است. چرا که می‌دانیم احمد شاملو شعری برای ترانه‌شدن نسروده است.
شهریار ترانه‌سرا نبود. اما دستی به ساز داشت. سه‌تار می‌زد و گاهی هم برای دل خودش می‌خواند. ضبط و ردی از صدای ساز او در دست نیست، صدای آواز خواندنش اما در مصاحبه‌ای از او با دکتر صدرالدین الهی ضبط و به یادگار مانده است.
شما هم حتما ضرب‌المثل «المعنی فی بطن الشاعر» را شنیده‌اید. لغت‌نامه‌ی دهخدا در توضیح آن نوشته: «در جایی استعمال کنند که معنی بیتی یا عبارتی خوب دریافته نشود» این را گفتم که به بیتی در شعری از سروده‌های «شهریار» اشاره کنم. هر چند که او در اشعارش زبانی روان دارد و در معنا از گنگ و نامفهوم بودن دور است.
ادامه خواندن «شهریار» و لذتِ «شیر و شکر» در آن «کوچه‌ی مأنوس»
شرح و تفسیر چند غزل از «حافظ»
در باره‌ی «جام جم»، «پیر مغان»، «جام»، «قدح» و «ساقی»
با صدای: دکتر محمدجعفر محجوب
امروز (بیستم مهر ماه) در تقویم ایرانی «روز بزرگداشت حافظ» اعلام شده است. حتما شما هم دقت کرده‌اید که شعر اغلب تصنیف‌های اصیل و سنتی برگرفته از اشعار شاعران کلاسیک و متقدم ایران است. در یک نگاه کلی به مجموعه‌ی این ترانه‌ها نام سه شاعر بیشتر به چشم می‌خورد. مولانا با ابیاتی از دیوان شمس او؛ سعدی و غزلهای عاشقانه‌اش، و حافظ شیرازی.
ادامه خواندن قول و غزل حافظ در ساز و نوای نغمه‌پردازان (فهرست)
از بودن و سرودن
محمدرضا شفیعی کدکنی (م. سرشک)
