ایده و کار این روی جلد از «اسفندیار منفردزاده» بود. همزمان با اولین شبانه از احمد شاملو (کوچه‌ها باریکن)، «شبانۀ دوم» هم با مطلع (یه شب مهتاب) ساخته و اجرا شده بود؛ گرچه این انتشار آن پنج سالی طول کشید تا در سال ۱۳۵۷ به شکل کاست به بازار آمد. «شبانۀ دوم» با آن کلام و خطاب به «عمو یادگار» و جوشش و پویه‌ای که در آهنگ آن بود، انگار که باید می‌ماند تا در شهریور آن سال منتشر شود و حرف شهریور امسال هم باشد.
شبانه (یه شب مهتاب)
احمد شاملو
از مجموعۀ: «هوای تازه»
شعر ترانه: فرهاد شیبانی
آهنگ: فریدون شهبازیان
تنظیم آهنگ: اسفندیار منفردزاده
ترانه‌خوان: سیمین غانم
سال پس از فروپاشی. سال درهم ریختگی. سال از هم گسیختگی. سالی که تقریبا هیچ چیز در جای خودش نیست. از هنرمندان گروهی می‌روند، عده‌ای می‌مانند. از مثلث هنری: «اسفندیار منفردزاده ـ شهیار قنبری ـ فرهاد مهراد»، ترانۀ «نجواها» آخرین کار نیمه مانده‌ای است که از دوران همکاری و رفاقت‌شان با هم به‌یادگار می‌ماند.
ادامه خواندن شهیار قنبری (صدای شاعر) نجواها: فرهاد مهراد
«مرد تنها» سروده‌ی «شهیار قنبری» از معدود ترانه‌هایی‌ست که تاریخ تولد دارد. ۲۷ مرداد ماه سال ۱۳۴۹ تهران؛ و اولین شعر بدون قافیه که ترانه می‌شود. آهنگ آن از «اسفندیار منفردزاده» و اولین ترانه‌ی «فرهاد مهراد» است. «مرد تنها»، اولین ترانه‌ی متن فیلم در تاریخ سینمای ایران است که با بر صحنه‌هایی از فیلم «رضا موتوری» ساخته‌ی «مسعود کیمیایی» خوانده می‌شود.
در مجموعۀ ترانه‌های خوانده و اجرا شده ـ از آغاز تا امروز ـ ترانه‌های ماندگاری نیز هست که به نوعی با بخشی از تاریخ سیاسی ـ اجتماعی دوران ما، یا با دوره‌ای از جوانی و خاطرات ما پیوند دارد و هنوزا هنوز همپای یاد و خاطره‌های ماست.
شعر و دکلمه: شهیار قنبری
آهنگ: اسفندیار منفردزاده
ترانه‌خوان: شهیار قنبری
اگه من یه بال قدِ بالِ یه پروانه می‌داشتم
از قرار رواج بازار «بازخوانی ترانه‌های معروف و محبوب مردم» [+] فقط در دوباره‌خوانی ترانه‌های قدیمی و خواننده‌های نسل قبل نیست؛ در سال‌های اخیر ترانه‌هایی از ساخته‌های مشترک شهیار قنبری و اسفندیار منفردزاده نیز در جای خود رونق این بازار از صدا شده‌اند. گرچه این متاع همیشه بر بساطی شایسته و درخور چیده و ارائه نمی‌شود.
