هنر گام زمان
سروده و صدای: هوشنگ ابتهاج (ه. الف. سایه)
تار: محمدرضا لطفی
برچسب: هوشنگ ابتهاج
شعری ماندگار از «سایه» و خطی به یادگار از «صمد بهرنگی»
دقیقا ۶۰ سال پیش در چنین روزی (۱۱ مرداد ماه ۱۳۴۱) صمد بهرنگی به درخواست دوستی برای یادگاری ابیاتی از شعر «کاروان» [گالیا] سروده‌ی هوشنگ ابتهاج (ه.الف. سایه) را نوشته است. (گفتی که چیزی در این دفتر بنویسم تا بماند یادگار!)
ادامه خواندن شعری ماندگار از «سایه» و خطی به یادگار از «صمد بهرنگی»
هوشنگ ابتهاج: راهی و آهی (صدای شاعر)
ساز سه‌تارِ «شهریار» و رقص پریان در استکان!
هوشنگ ابتهاج: بهانه (مجموعه ترانه‌ها)
بهانه
ای عشق همه بهانه از توست
من خامُشم، این ترانه از توست
هوشنگ ابتهاج: از خاطرات خانه‌ی پدری
«. . . پدرم مذهبی نبود. اما مادرم یک مذهبی خیلی عجیب و غریبی بود. حتی موقعی که پا درد داشت آخر عمری نشسته نماز می‌خواند. [طفلک مادرم جوان مُرد: در ۳۸ سالگی] با خدا یک رابطهٔ عجیبی داشت. [. . .]
حکایت سروده‌ی «ارغوان» به روایت «هوشنگ ابتهاج»
« ارغوان »
سروده و صدای: هوشنگ ابتهاج (ه. الف. سایه)
یادی از «صادق هدایت» به قلم «مهدی اخوان‌ثالث»
«. . . یه گوینده هم داشتیم به اسم «ژالاک» که اون برنامهٔ «گلچین هفته» رو که نوشتهٔ [مهدی] اخوان ثالث در بارهٔ [صادق] هدایت بود، دادم بخونه. بدون تمرین رفت تو استودیو و خوند. خیلی مسلط بود. . .» (صفحهٔ ۵۲۹)
هوشنگ ابتهاج: زبان نگاه (مجموعه ترانه‌ها)
نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر، نامه‌رسان من و توست
هوشنگ ابتهاج: برای خواهرم «منصوره»
«. . . پدر و مادرم هر سه سال، سه سال‌ونیم یک بار بچه‌دار شدن. من متولد ۱۳۰۶ هستم. بعد از من سه تا خواهرهام هستن. اول پروینه که ۱۳۰۹ به‌دنیا اومده، خواهر بعدیم منصوره ۱۳۱۲ به‌دنیا اومده، یه خواهر دیگه‌ام که چند سال پیش مُرد ۱۳۱۶ متولد شده بود.»
برگرفته از: پیر پرنیان‌اندیش، (جلد اول) انتشارات سخن ـ تهران، چاپ اول ۱۳۹۱، صفحهٔ ۱۰
* * *
یادنامه‌ی «هوشنگ ابتهاج» (سایه)
* * *