قصه‌خوانی فریدون تنکابنی در شبهای شعر انستیتو گوته

فریدون تنکابنی

کانون نویسندگان ایران با همکاری انجمن روابط فرهنگی ایران و آلمان (انستیتو گوته)، از ۱۸ تا ۲۷ مهر ۱۳۵۶ مراسم شعرخوانی و سخنرانی برگزار کردند که به «ده شب» معروف شد. در نهمین شب (۲۶ مهر ماه) نوبت قصه‌خوانی فریدون تنکابنی بود. او در آن شب داستان «هذیانهای دیوانه‌ای گرفتار در قفسِ تنگِ آهنینِ‌ داغ» را خواند.

سخنرانی بهرام بیضایی در انستیتو گوته (شب سوم)
● شعرخوانی «عمران صلاحی» در انستیتو گوته (شب دوم)
سخنرانی غلامحسین ساعدی در انستیتو گوته (شب چهارم)
● شعرخوانی «سعید سلطانپور» در انستیتو گوته (شب پنجم)
● شعرخوانی «نصرت رحمانی» در انستیتو گوته (شب هشتم)
قصه‌خوانی «فریدون تنکابنی» در انستیتو گوته (شب نهم)

* * *

سیمین دانشور

سیمین دانشور

کانون نویسندگان ایران با همکاری انجمن روابط فرهنگی ایران و آلمان (انستیتو گوته)، از ۱۸ تا ۲۷ مهر ۱۳۵۶ مراسم شعرخوانی و سخنرانی برگزار کردند که به «ده شب» معروف شد. در اولین شب (۱۸ مهر ماه) نوبت سخنرانی سیمین دانشور بود.

سخنرانی «سیمین دانشور» در انستیتو گوته (شب اول)
● شعرخوانی «عمران صلاحی» در انستیتو گوته (شب دوم)
سخنرانی «بهرام بیضایی» در انستیتو گوته (شب سوم)
سخنرانی غلامحسین ساعدی در انستیتو گوته (شب چهارم)
● شعرخوانی «سعید سلطانپور» در انستیتو گوته (شب پنجم)
● شعرخوانی «نصرت رحمانی» در انستیتو گوته (شب هشتم)

* * *

ترانه‌شناسی جمشید ارجمند

جمشید ارجمند

جمشید ارجمند را دوستداران سینما به‌عنوان منتقد فیلم، خوانندگان مطبوعات به‌عنوان سردبیر بخش هنری ماهنامه‌ی رودکی، و اهالی کتاب در مقام مترجم، نویسنده‌ و ویراستار دهها کتاب معتبر می‌شناسند. او اما سراینده‌ی ترانه‌هایی از جمله «دامن‌کشان» با صدای ویگن و چند ترانه‌ی مشهور با صدای الهه است. شاعر هفت ترانه‌ای که در برنامه‌های گلها پخش شد.

ادامه خواندن ترانه‌شناسی جمشید ارجمند

ترانه‌ای برای میلاد بهرام بیضایی

بهرام بیضایی

کرنولوژیکال در معنا یعنی کارنامه‌ی عملکرد شخص در سالهای گذشته و مرور فعالیت‌هایش در دوران کاری او. نوعی «یادکارنامه» و نمونه‌ی مثالش این ترانه با صدای دامون نوردین که در آن یاشار هاشم‌زاده (ترانه‌سرا) از فیلمهای بهرام بیضایی نام می‌برد.

ادامه خواندن ترانه‌ای برای میلاد بهرام بیضایی

تا نگویند که از یاد فراموشانند (شهرزاد)

کبرا سعیدی شهرزاد

«کبرا نام خواهر مُرده‌ام بود که شناسنامه‌اش را باطل نکرده بودند و شناسنامه را برای من گذاشتند. مادر مریم صدایم می‌کرد. پدر زهرا می‌خواندم. زمان رقصندگی شهلا می‌گفتندم. در سینما شهرزاد شدم؛ حالا زیر شعرهایم می‌نویسند: م ـ شهرزاد.» (برگرفته از مقدمه کتاب با تشنگی پیر می‌شویم)

● یادی از «شهرزاد» شاعر،‌ نویسنده و رقصنده‌ی فیلمهای فارسی

* * *

سخنرانی بهرام بیضایی در شبهای شعر انستیتو گوته

بهرام بیضایی سخنرانی در شبهای گوته

کانون نویسندگان ایران با همکاری انجمن روابط فرهنگی ایران و آلمان (انستیتو گوته)، از ۱۸ تا ۲۷ مهر ۱۳۵۶ مراسم شعرخوانی و سخنرانی برگزار کردند که به «ده شب» معروف شد. در سومین شب (۲۰ مهر ماه) نوبت سخنرانی بهرام بیضایی بود.

سخنرانی بهرام بیضایی در انستیتو گوته (شب سوم)
● شعرخوانی «عمران صلاحی» در انستیتو گوته (شب دوم)
سخنرانی غلامحسین ساعدی در انستیتو گوته (شب چهارم)
● شعرخوانی «سعید سلطانپور» در انستیتو گوته (شب پنجم)
● شعرخوانی «نصرت رحمانی» در انستیتو گوته (شب هشتم)
قصه‌خوانی «فریدون تنکابنی» در انستیتو گوته (شب نهم)

* * *

سخنرانی هوشنگ گلشیری در شبهای شعر انستیتو گوته

هوشنگ گلشیری

کانون نویسندگان ایران با همکاری انجمن روابط فرهنگی ایران و آلمان (انستیتو گوته)، از ۱۸ تا ۲۷ مهر ۱۳۵۶ مراسم شعرخوانی و سخنرانی برگزار کردند که به «ده شب» معروف شد. در ششمین شب (۲۳ مهر ماه) نوبت سخنرانی هوشنگ گلشیری بود.

سخنرانی بهرام بیضایی در انستیتو گوته (شب سوم)
● شعرخوانی «عمران صلاحی» در انستیتو گوته (شب دوم)
سخنرانی غلامحسین ساعدی در انستیتو گوته (شب چهارم)
● شعرخوانی «سعید سلطانپور» در انستیتو گوته (شب پنجم)
● شعرخوانی «نصرت رحمانی» در انستیتو گوته (شب هشتم)

* * *

رضا براهنی: نیامد (صدای شاعر)

رضا براهنی

رضا براهنی شاعر، نویسنده و منتقد معاصر و از پایه‌گذاران کانون نویسندگان ایران؛ و همچنین در دوره‌ای نیز رئیس انجمن قلم کانادا بود.

ادامه خواندن رضا براهنی: نیامد (صدای شاعر)

«گذر عُمر» از نگاه و زبان شوخ شاهرخ مسکوب

شاهرخ مسکوب

شاهرخ مسکوب (۱۳۸۴ـ ۱۳۰۲) در تاریخ ادبیات معاصر ایران جایگاهی ارزنده و خاص خود دارد. این منزلت به اعتبار پژوهش‌هایش در شاهنامه، نوشتن کتاب دو جلدی «روزها در راه» که یادداشت‌های روزانه‌ی او با نثری یگانه است؛ و ترجمه‌هایی‌ست که از او به یادگار مانده است.

ادامه خواندن «گذر عُمر» از نگاه و زبان شوخ شاهرخ مسکوب

سیمین دانشور: بانوی اردیبهشت

« . . . گریه نکن خواهرم. در خانه‌ات درختی خواهد رویید و درختهایی در شهرت و بسیار درختان در سرزمینت. و باد پیغام هر درختی را به درخت دیگر خواهد رسانید و درخت‌ها از باد خواهند پرسید: در راه که می‌آمدی سحر را ندیدی؟» [بند آخر از رمان «سووشون» نوشتۀ سیمین دانشور]

ادامه خواندن سیمین دانشور: بانوی اردیبهشت

error: Content is protected !!