دکتر محمد جعفر محجوب در دانش و اشراف بر ادبیات کهن ایران استاد تمام بود. آنچنان‌که در فرهنگ و ادب عامه سوادی کامل داشت. از ویژگی‌های او توضیح و تفسیر هر مقوله و موضوعی به کلامی روان و زبانی ساده و همه‌فهم بود. گرمی لحن و سخنی که زنگ و رنگ کلام نقالان شاهنامه‌خوان را داشت.
از جمله پژوهش‌های ایشان یکی هم مجموعه گفتارهایی در «معرفی فردوسی و تفسیری بر شاهنامه» است که سالها پیش در شانزده نوار کاست منتشر شد. در این گفتارها جدا از موضوع اصلی که داستانهای شاهنامه است، چه بسیار نکته‌های ظریف و دور از چشم مانده‌ای که برای هر شنونده‌ای می‌تواند جذاب و شنیدنی‌باشد. مثلا این‌که: «فردوسی خود بارها در کتابش یاد می‌کند که این کتاب، شصت‌هزار بیت دارد. (ز ابیات غرا، دو ره سی‌هزار ـ سخن‌های شایسته‌ی غمگسار) و شاعر در حدود سیوپنج سال از عمر خود را صرف این کار کرده است. اگر شصت‌هزار بیتی را که خود شاعر تصریح می‌کند تقسیم کنیم به سیوپنج سال، و هر سال را به دوازده ماه و هر ماه را به سی‌روز، و حساب میانگین بگیریم در حقیقت روزی کمتر از پنج بیت سروده است.»
ضربی‌خوانی‌های زورخانه‌ای اشعار شاهنامه در این مجموعه از فریدون طاهری است.
از دکتر محمدجعفر محجوب در این سایت:
● داستانهای شاهنامه در ۳۱ گفتار
● داستان «رستم و سهراب» در ۱۶ گفتار
● داستان «رستم و اسفندیار» در ۲۱ گفتار
● شرح و تفسیر چند غزل و اشاره از «حافظ»
● شرح و تفسیر «منطق‌الطیر» از «عطار نیشابوری»
● تاریخچه شعر «قلب مادر» سروده‌ی «ایرج میرزا»
● حریم حرمت آتش (گفتاری در باره شب چهارشنبه‌سوری)
● داستان «طوطی و بازرگان» و «پیر چنگی» (مثنوی معنوی)
* * *